[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Tracę wtedy wrażenie słuszności moich przekonań i myślę, że on wcale nie bierze pod uwagęmojego punktu widzenia".4.Chce, by ją rozumiano i szanowano, a tymczasem nawet się jej nie słucha.Jest to dla niejponiżające.5."Nie lubię protekcjonalnego tonu.jaki przybiera wtedy, gdy zadaję pytania dotyczącedecyzji, które mamy podjąć.Mam wrażenie, że jestem dla niego ciężarem i że traci przezemnie czas".5.Chce mieć świadomość, że partner troszczy się o jej uczucia i szanuje jej potrzebęgromadzenia informacji.Tymczasem nie czuje się ani szanowana, ani doceniana.6."Nie lubię, kiedy nie odpowiada na moje pytania i uwagi.Mam uczucie, jakbym nieistniała".6.Chce być pewna, że on jej słucha i że mu na niej zależy, a tymczasem czuje sięignorowana.7."Nie lubię, kiedy mi tłumaczy, że nie powinnam być zła, smutna, zdenerwowana czy cośpodobnego.Czuję się przez to lekceważona i samotna".7.Chce, by ją traktowano poważnie i rozumiano.Zamiast tego czuje się nie kochana, urażonai samotna.8."Nie lubię, gdy partner wymaga ode mnie większego dystansu wobec życia.Wydaje mi sięwtedy, że moje uczucia są dowodem słabości, a nawet czymś złym".8.Chce, by się nią opiekowano i szanowano jej uczucia.Reakcje partnera powodują, że nieczuje się ani bezpieczna, ani chroniona.Chociaż wszystkie te bolesne uczucia i potrzeby są ważne, rzadko mówi się o nich głośno.Narastają zwykle w ukryciu, by ujawnić się burzliwie podczas kłótni.Czasem są wyrażanebezpośrednio, ale częściej miną, gestem i tonem głosu.Mężczyz
ni i kobiety muszą rozumieć i brać pod uwagę to, co szczególnie ich dotyka.Prawdziwym problemem jest wypowiadanie się w taki sposób, który uwzględniłby potrzebyemocjonalne partnera.Jeśli jednak to się powiedzie, kłótnie przerodzą się w rozmowypomagające w przezwyciężaniu nieporozumień i szukaniu kompromisów.ANATOMIA KA
ÓTNIKłótnia, która nas rani, ma do pewnego stopnia typowy przebieg.Spróbujmy przeÅ›ledzić to naprzykÅ‚adzie.Moja żona i ja udaliÅ›my siÄ™ na dÅ‚ugi spacer zakoÅ„czony piknikiem.Po posiÅ‚ku miÅ‚y nastrójutrzymywaÅ‚ siÄ™ aż do chwili, kiedy zaczÄ…Å‚em mówić o planowanych inwestycjach.BonniezdenerwowaÅ‚a siÄ™, kiedy wspomniaÅ‚em o możliwoÅ›ci zainwestowania części oszczÄ™dnoÅ›ci wpapiery wartoÅ›ciowe.WÅ‚aÅ›ciwie tylko siÄ™ nad tym zastanawiaÅ‚em, ale ona uznaÅ‚a, że już topostanowiÅ‚em (oczywiÅ›cie, nie biorÄ…c pod uwagÄ™ jej zdania).ByÅ‚o jej przykro, że mógÅ‚bymzrobić coÅ› takiego, a ja wpadÅ‚em w zÅ‚ość, że jest ze mnie niezadowolona i.rozgorzaÅ‚akłótnia.SÄ…dziÅ‚em, że to moje zamiary dotyczÄ…ce finansów tak jÄ… zirytowaÅ‚y, i staraÅ‚em siÄ™ za wszelkÄ…cenÄ™ udowodnić ich sÅ‚uszność, jednak tak naprawdÄ™ mojÄ… zÅ‚ość wyzwoliÅ‚a Å›wiadomość, żeBonnie jest ze mnie niezadowolona.Ona tymczasem spieraÅ‚a siÄ™, że inwestowanie w tewÅ‚aÅ›nie akcje jest zbyt ryzykowne, choć rzeczywiÅ›cie zirytowaÅ‚o jÄ… przypuszczenie, żemogÅ‚em podjąć tak ważne decyzje bez niej.Dodatkowo wzburzyÅ‚o jÄ… to, że odmawiaÅ‚em jejprawa do denerwowania siÄ™.W koÅ„cu przeprosiÅ‚a mnie za to, że z
le mnie zrozumiała i mi nie zaufała, i uspokoiliśmy się.Kiedy wróciliśmy do domu, poruszyła pewną istotną kwestię.Powiedziała: "Często, kiedy siękłócimy, najpierw ja się denerwuję z jakiegoś powodu, a potem ty się denerwujesz, że ja siędenerwuję, i w końcu muszę przepraszać, że cię zdenerwowałam.Mam wrażenie, że czegośtu brakuje.Czasem chciałabym usłyszeć, że to tobie jest przykro, że mnie zdenerwowałeś".Natychmiast dostrzegłem, że to, co mówi, jest uzasadnione.Nie jest w porządku, żespodziewam się po niej przeprosin, zwłaszcza że to właśnie ja rozpocząłem kłótnię.Na moich seminariach przekonałem się, że tysiące kobiet doświadczyło podobnych przeżyć,co moja żona.Nasze zachowanie na pikniku odpowiada jeszcze jednej modelowej sytuacji.Przyjrzyjmy się jej bliżej:l.Kobieta wyraża swoje zaniepokojenie z powodu "XYZ".2.Mężczyzna tłumaczy, dlaczego nie powinna się niepokoić sprawą "XYZ".3.Czuje, że jej uczucia uznano za nieważne, co niepokoi ją jeszcze bardziej niż "XYZ".4.On czuje jej dezaprobatę i denerwuje się z tego powodu.Wini ją za to zdenerwowanie iżąda przeprosin, zanim się pogodzą.5.Ona przeprasza i dziwi się, o co właściwie poszło, albo złości się i kłótnia przeradza się wprawdziwą bitwę.Znajomość powyższej "anatomii" kłótni pozwoliła mi rozwiązywać sprawę w znaczniełagodniejszy sposób.Pamiętając, że kobiety pochodzą z Wenus, nauczyłem się nie winićBonnie za jej zdenerwowanie.Zamiast tego próbowałem dociec, czym wywołałem jejniepokój, i okazać swoją troskę.Nawet jeśli mnie z
le zrozumiała, to kiedy czuła się dotknięta,starałem się ją przekonać, że jest mi przykro z tego powodu i że mi na niej zależy.Potem nauczyłem się jeszcze i tego, że po pierwszych oznakach zdenerwowania u Bonnienajpierw słucham, potem staram się zrozumieć to, co ją niepokoi, a w końcu mówię: "Przykromi, że cię zdenerwowałem tym powiedzeniem." Efekt takiego zachowania przychodzizadziwiająco szybko.Kłócimy się teraz znacznie mniej.Czasem jednak przeprosiny są bardzo trudne.W takich chwilach biorę głęboki oddech i nicnie mówię.Próbuję sobie wyobrazić, jak to wszystko wygląda z jej punktu widzenia i jak onasię czuje.Potem mówię: "Przykro mi, że jesteś zdenerwowana".I choć oczywiście nie są toprzeprosiny, jest to jednak sygnał: "Troszczę się o ciebie" i na ogół bardzo to pomaga.Mężczyz
ni rzadko używają zwrotu: "przykromi", ponieważ na Marsie oznacza to, żezrobiłeś coś złego i musisz przeprosić.Mężczyz
ni rzadko używają zwrotu: "przykro mi", ponieważ na Marsie oznacza to, że zrobiłeścoś złego i musisz przeprosić.Z kolei dla kobiet "przykro mi" jest pewnym sposobemwypowiedzenia: "Troszczę się o to, co czujesz".Nie znaczy to, że czują się czemuś winne.Mężczyz
ni mogą dokonać cudów, jeśli nauczą się tej frazeologii z języka Wenusjanek.Najłatwiejszą metodą na szybkie zakończenie kłótni jest powiedzenie "przepraszam".Najwięcej kłótni wybucha w momencie, gdy mężczyzna odmawia racji uczuciom kobiety, aona odpowiada niezadowoleniem.Będąc mężczyzną, musiałem nauczyć się przywiązywaćwagę do uczuć żony, która z kolei ćwiczyła wypowiadanie emocji w sposób bardziejbezpośredni oraz właściwe okazywanie niezadowolenia.Liczba kłótni znacznie się wówczaszmniejszyła, a nasza miłość i ufność wzrosły.Gdybyśmy nie znali anatomii kłótni,prawdopodobnie do dziś zdarzałoby nam się walczyć w ten sam sposób, jak kiedyś napikniku.Większość kłótni wybucha wtedy, gdymężczyzna odmawia racji uczuciom kobiety,a ona wyraża niezadowolenie z partnera [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

szkla.opx.pl