[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Niemożliwe, aby sądził, że można było naprawdębić się z powodzeniem na pozycji pod Landshut z 10 tyś.przeciwko 30tyś.albo też że Fink może się oprzeć gwałtownej przewadzenadciągającej ze wszystkich stron.Natomiast król sądził, że siła pozycjipod Landshut będzie jak dotychczas akceptowana niby ważny weksel iże Daun znajdzie w demonstracji flankowej dostateczny powód dozamiany niewygodnej pozycji w Saksonii na dogodniejszą w Czechach.Tam Laudona, tu Dauna ocenił król fałszywie i w tym leży błąd tychpoczynań.Podobne błędy popełnić mogą również i tacy wodzowie, którzy nie sązbyt dumni, zuchwali i uparci, co w poszczególnych zarządzeniachmożemy zarzucić Fryderykowi Wielkiemu.Niezależnie od nich ogromnatrudność w odniesieniu do naszego przedmiotu zawsze leży w tym, żewódz nie zawsze może liczyć na rozwagę, dobrą wolę, odwagę i siłęcharakteru swoich dowódców korpusów.Nie może on dlatego zostawićwszystkiego ich widzi mi się", lecz musi im pewne rzeczy przepisać,przez co działania ich są skrępowane i mogą łatwo wpaść w sprzecznośćz warunkami chwili.Jest to jednak zło nieuniknione.Bez władczej woli,przenikającej aż do najdalszego szeregu, niemożliwe jest dobredowodzenie, i ten, kto by uległ przyzwyczajeniu oczekiwania zawsze odswych podwładnych rzeczy najlepszych, byłby już przez to sarnozupełnie niezdatny do dobrego dowodzenia.Warunki każdego oddziału i posterunku należy zawsze pilnie mieć naoku, aby nie ujrzeć niespodzianie, że uwikłał się on w jakąś katastrofę.Wszystkie te wysiłki są skierowane ku utrzymaniu status quo.Imszczęśliwsze są i im skuteczniejsze, tym dłużej wojna zatrzyma się wtym punkcie.Im dłużej wszakże wojna trwa w danym punkcie, tymważniejsza jest troska o zaopatrzenie.Zamiast rekwizycji i dostaw z terenu występuje tu albo od razu, alboco najmniej bardzo szybko zaopatrzenie z magazynów.Zamiast każdo-razowej rekwizycji wozami krajowymi tworzy się w mniejszym lub więk-szym stopniu stale tabory złożone albo z wozów krajowych, albo też zwozów wojskowych.Krótko mówiąc, powstaje coś zbliżonego do tegoregularnego zaopatrzenia wojsk z magazynów, o jakim mówiliśmy już wrozdziale o zaopatrzeniu.Takie zaopatrzenie nie wywiera bynajmniejwielkiego wpływu na prowadzenie wojny, ponieważ ze względu na sweprzeznaczenie i charakter związane jest z ograniczonym terenem, możeprzy tym oczywiście współdziałać i będzie to nawet czynić w dużymstopniu, ale nie potrafi zmienić charakteru całej wojny.Natomiast obopól-ne oddziaływania na linie połączeń uzyskają o wiele większe znaczenie zdwóch powodów.Po pierwsze dlatego, że w takich kampaniach brakwiększych i silniej działających środków, dążności wodza muszą się więcsprowadzać do środków słabszych, po drugie, ponieważ nie brak tupotrzebnego czasu, aby wyczekiwać na skutki działania tego środka.Za-bezpieczenie własnych linii połączeń wyda się obrońcy specjalnieważne.Przerwanie ich nie może być wprawdzie celem natarcianieprzyjaciela, mogłoby jednak zmusić obrońcę do odwrotu iwyrzeczenia się innych przedmiotów.Wszystkie poczynania, chroniące sam obszar teatru wojennego, mu-szą też działać jako osłona linii połączeń.Ich bezpieczeństwo już sięwięc w nich częściowo mieści i zauważymy tu tylko, że stanowią onejeden z głównych warunków przy wyborze uszykowania.Specjalny środek zabezpieczenia stanowią małe lub nawet dośćznaczne oddziały wojska, konwojujące poszczególne dowozy.Najbardziej nawet rozległe pozycje nie zawsze wystarczają dozabezpieczenia linii połączeń, częściowo też konwój taki jest potrzebnyspecjalnie tam, gdzie wódz chciałby uniknąć pozycji zbyt rozległych.Znajdujemy w Historii wojny siedmioletniej Tempelhofa nieskończeniewiele przykładów, jak to Fryderyk Wielki nakazywał konwojować swojewozy z chlebem i mąką przez poszczególne pułki piechoty lub kawalerii,czasami zaś nawet przez całe brygady.O Austriakach nie znajdujemynigdy takiej wzmianki, co zresztą ma swą przyczynę częściowo w tym, żepo ich stronie nie znalazł się tak drobiazgowy historyk, częściowo zaśwłaśnie w tym, że zajmowali oni zawsze o wiele bardziej rozległepozycje.Rozważywszy ze wszystkich czynników natarcia cztery w zasadziezupełnie swobodne dążności, stanowiące podstawę takiej obrony, któranie jest skierowana na żadne rozstrzygnięcie, musimy jeszczepowiedzieć coś o środkach ofensywnych, z którymi mogą być one więcejlub mniej przemieszane, niejako zaprawione nimi.Te środki ofensywneto głównie;1.Działanie na nieprzyjacielską linię połączeń, do czego zaliczamyjednocześnie i działania przeciw punktom nagromadzenia zapasów prze-ciwnika;2.Dywersje i zagony na terytorium nieprzyjacielskie;3.Natarcie na oddziały i posterunki nieprzyjacielskie, a nawet w po-myślnych okolicznościach i na nieprzyjacielskie siiy główne lub choćbyzagrożenie im takim natarciem.Pierwszy z tych środków oddziałuje we wszystkich takich kampa-niach stale, ale do pewnego stopnia zupełnie nieznacznie, bezujawniania się faktycznego.Przeważna część skuteczności każdejcelowo zajętej pozycji obrońcy wynika z troski, jaką napawa onanacierającego o jego linie połączeń
[ Pobierz całość w formacie PDF ]