[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Hobbs był pierwszym, który wykazał, że zródło, z którego wydobywałasię pewna substancja przypominająca smołę" było niemal unikalne1'.W isto-cie, w zasięgu kilku dni marszu od Oceanu Atlantyckiego jest tylko jedno miej-sce, w którym poza Stellarton występuje tego rodzaju rzadkie zjawisko, a miej-scem tym jest Trynidad na Morzu Karaibskim.Ale nawet na Trynidadzie smołatworzy jezioro, a nie zródło".Nazwa Stellarton pochodzi od węgla Stella,nasyconego olejem, który grubym pokładem przebiega przez ten teren.Zenorównież opisywał dymiący otwór", jaki mógł był powstać od uderzenia pioru-na lub ognia rozpalonego przez człowieka, który tlił się przez długi czas.%7łołnierze donieśli również, że bardzo mali ludzie uciekali przed nimi, kryjącsię w jaskiniach.Micmacowie byli rasą ludzi o wzroście niższym niż większośćtubylców w Północnej Ameryce, a region Stellarton był jednym z głównych ichcentrów.Innym europejskim kupcom byli znani jako ludzie nieśmiali, ale potra-fili pokonywać duże odległości i byli doświadczonymi kupcami.Duża liczbadziwnie wyglądających wojowników Sinclaira niewątpliwie zdumiała Micma-ców i kazała im uciekać.Fakt, że kryli się w jaskiniach, stanowi dalsze wspar-cie dla teorii umiejscowienia geograficznego, jako że w Nowej Szkocji jestbardzo niewiele jaskiń i grupują się one właśnie na obszarze wokół Stellarton.Frederick Pohl, który wiele pisał o wczesnych odkryciach europejskichw Nowym Zwiecie, przywiązywał dużą wagę do spostrzeżeń Hobbsa oraz zi-dentyfikował jeszcze więcej konkretnych miejscowości i dat związanych z wy-prawą Sinclaira i Zena.Wiedząc, że żeglarze często nazywali miejsca od dniświąt religijnych, w których dokonywali odkrycia, Pohl czuł się na siłach okre-ślić datę lądowania Sinclaira.Bezpieczna przystań, do której wpłynęła ekspe-dycja Sinclaira i Zena, została nazwana trin", a wydarzyło się to, zgodnie z li-stami Zena, w czerwcu.Pohl odkrył, że w dawnych czasach ósma niedziela poWielkiejnocy była zawsze datą święta Trójcy Zwiętej i zwano jąNiedzielą Trój-cy.Sprawdził rzecz w Watykanie, dowiadując się, że dzień ten święcono w XIVwieku, i stąd wyciągnął wnioski co do możliwych dat.Chociaż Wielkanoc możnaobchodzić już w marcu, a relacje pochodzące od Zena stwierdzają, że ekspe-dycja dotarła do przystani w czerwcu, to jednak istnieje bardzo mało dni świą-tecznych, które pasujądo dat z listów Zena.Niedziela Trójcy i lądowanie Sinc-laira w Nowej Szkocji musiały przypadać na 2 czerwca 1398 roku- dzie-więćdziesiąt siedem lat przed dotarciem do Nowej Szkocji kolejnego Euro-pejczyka i dziewięćdziesiąt cztery lata przed odkryciem" Nowego Zwiata przezKolumba.62 Henry Sinclair polubił nowe ziemie, które odkrył.Obfitowały one w zwie-rzynę łowną, a wody w ryby, klimat był umiarkowany, a przystanie bezpiecz-ne.Oświadczył on, że pewnego dnia zbuduje tu miasto i porzuci Szkocję dlanowej ojczyzny.Ale jego załoga miała inne plany.Ludzie chcieli powrócić dodomu, zanim pogorszy się pogoda, a droga przez Atlantyk stanie się jeszczebardziej niebezpieczna.Ustalono zatem, że na czele wyprawy stanie Antonioi wszyscy, którzy zechcą, powrócą do Szkocji, podczas gdy Henry i mniejszagrupa pozostaną w nowym kraju, kontynuując badania.Zeno pożeglował doSzkocji, w drodze zatrzymując się na Wyspach Owczych.Zanotował dziejecałej wyprawy i natychmiast wysłał je w listach do swego brata w Wenecji.W ten sposób podróż ta została zachowana dla historii.Poza listami, które Zeno wysłał do domu, nie mamy żadnych pisemnychrelacji o tej wyprawie ani o tym, co stało się z jej uczestnikami, kiedy już dotarlido Szkocji12.Sinclair badał dalej Nowy Zwiat, a jeden z listów Zena powiada,że zbudował miasto w przystani wyspy nowo przezeń odkrytej".PonieważZeno najprawdopodobniej nie widział tego miasta, jest to tylko przypuszcze-nie.Ale zachowało się inne świadectwo podróży Sinclaira po nowym kraju.Jeśli Sinclair pożeglował lub udał się lądem wzdłuż wybrzeży, by zbadać to, cobędzie kiedyś nazwane Nową Anglią, to wędrowałby wzdłuż wybrzeży No-wego Brunszwiku i wkrótce dotarłby do punktu dziś stanowiącego granicęKanady i Stanów Zjednoczonych w Saint Stephen.Tuż poza tym miejscemznalazłby się w dzisiejszym stanie Maine w rejonie zatoki Machias.Odkrycia przypominającego grzbiet wieloryba występu skalnego wybie-gającego w zatokę Machias w Clark's Point w stanie Maine" dokonano tam,gdzie znajdował się petroglif krzyża wyciętego obok wizerunku jednego z eu-ropejskich statków z póznego okresu XIV wieku".Historyk Andrew Sinclair,pózny potomek rodziny, powiada, że kamień ten potwierdza odbycie podró-ży'3.Być może, ale Henry Sinclair mógł nie być pierwszym, który wylądowałw zatoce Machias.Podczas mojej własnej eksploracji wybrzeża Maine do-wiedziałem się o przekonaniu, że wikingowie również mogli tam być.W pobli-żu miasteczka Cutler w Maine znajduje się sadzawka otoczona kamiennymimurami, których istnienia nikt nie potrafi wyjaśnić poza lokalną legendą, któragłosi, że zbudowali je wikingowie.Na bardzo małej wysepce Manana, znajdu-jącej się blisko brzegu wyspy Monhegan w Maine znaleziono napisy runicz-ne14
[ Pobierz całość w formacie PDF ]