Walhalla

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Masz już dosyć życia, człowieku? Powiedziałem, żebyś położył to na podłodze.Tyce wyszczerzył szeroko zęby. Nigdy nie widziałeś, co taki młotek potrafi zrobić z człowiekiem.Mężczyzna odwrócił się i posłał mu poważne spojrzenie. Tak się składa, że widziałem powiedział. Ale nigdy nie widziałem, co potrafi zrobić zczłowiekiem taki młotek.Bez słowa ostrzeżenia wysunął rękę zza pleców i zanim Tyce zdążył podnieść ramię, żeby się zasłonić,zatoczył w powietrzu łuk potężnym kowalskim młotem o długim trzonku, trafiając go prosto w twarz.Nos Tyce'a rozprysnął się na kawałki, a górna szczęka pękła na pół z głośnym trzaskiem.AdiutantSzprycy runął do tyłu, przewracając krzesło, i legł na podłodze z dygoczącą konwulsyjnie jedną nogą iwytrzeszczonymi nieruchomo oczyma.Szpryca ugiął nogi i zaczął wywijać wściekle swoim młotkiem, jakby się fechtował. To o mnie ci chodzi, człowieku.Zmów lepiej modlitwę.Na twarzy mężczyzny nadal nie odbijały siężadne uczucia.Podniósł swój kowalski młot i uderzył nim w przegub Szprycy tak silnie, że młotek tamtego przeleciałprzez cały pokój.Szpryca wrzasnął z bólu i zatoczył się w stronę toaletki.Mężczyzna zamachnął się ponownie iuderzył go w bark, łamiąc mu obojczyk.Szpryca podniósł rękę, próbując się zasłonić, ale mężczyzna uderzył gow klatkę piersiową raz, drugi i trzeci, i za każdym razem słychać było pękające żebra.Szpryca upadł na lustro i w tej samej chwili mężczyzna rąbnął go w czoło.Lustro pękło na setki jasnooświetlonych kawałków, a w czaszce Szprycy pojawiła się głęboka dziura.Mężczyzna okładał go dalej młotem, rozbijając w drzazgi zarówno jego czaszkę, jak i lustro.Okładał gojeszcze długo po śmierci długo po tym, jak bombastyczna fryzura Szprycy zredukowana została do krwawejmiazgi, w której tkwiły włosy, kawałki kości i żółtawy mózg.Ze zmiażdżonej twarzy spozierano oskarżycielskojedno oko, ale oprócz tego trudno było poznać, że ma się do czynienia z człowiekiem.Scuzz skuliła się w kącie z bladą jak ściana twarzą. Nie rób mi krzywdy poprosiła stłumionym głosem.Mężczyzna stanął nad nią, trzymając w oburękach swój młot. Nie pamiętasz mnie, prawda? zapytał.Potrząsnęła bez słowa głową. Nie pamiętasz drogerii K-Plus przy Czterdziestej �smej Ulicy i pewnego deszczowego wieczoru wmarcu?Scuzz sprawiała wrażenie kompletnie oszołomionej. Niech pan mi pomoże, niech pan mi pomoże" powiedział, przedrzezniając ją. Gwałcą mojąprzyjaciółkę".Nadal nic nie pamiętała.Za dużo cracka, pomyślał.Za mało szarych komórek.Nie była inteligentniejszaod domowego kundla.Odwrócił się w stronę drzwi. Nikomu nie powiem zaskowyczała Scuzz. Jak Boga kocham, nikomu nie powiem. Obiecujesz? zapytał, odwrócony do niej plecami. Jak Boga kocham.Zroda, 30 czerwca, 11.29Kiedy Effie zeszła na dół, Pepper czekała już na nią w hallu Pig Hill Inn, przeglądając egzemplarzArchitectural Digest.Miała na sobie brązowy kaftan, a na głowie ozdobiony brązowymi strusimi piórami czarnykapelusz z szerokim rondem.Na podłodze obok jej fotela leżała niczym śpiący pies wielka torba z surowejwełny. Przepraszam cię, Pepper powiedziała Effie ale nie jestem pewna, czy mogę jechać.Przedchwilą dzwonił Craig.Dziś rano znaleziono zwłoki jego wspólnika.Został pchnięty nożem. %7łartujesz chyba! To okropne.Wiedzą, jak do tego doszło? Policja nie powiedziała mu zbyt wiele.Wiadomo tylko, że znaleziono go w mieszkaniu jakiejśdziewczyny.Ona również została zamordowana. Boże, to straszne.Człowiek nie czuje się już dziś nigdzie bezpieczny. Craig zadzwoni do mnie pózniej, żeby powiedzieć, jakie ma dalsze plany. Odłóżmy to wobec tego na kiedy indziej powiedziała Pepper, kładąc jej dłoń na ramieniu.Jesteś dziś za bardzo rozkojarzona, żeby zajmować się wibracjami psychicznymi. Nie jestem wcale rozkojarzona odparła Effie.I rzeczywiście nie była.Miała wrażenie, że jejwłasne życie odpływa gdzieś niczym niesiona przez prąd do otworu burzowego papierowa łódka.Walhalla,Gaby, a teraz to.Musiała zrobić coś pozytywnego, żeby odzyskać kontrolę nad sytuacją. Chodzi o to, żeCraig może chcieć, żebym wróciła do Nowego Jorku.Pepper spojrzała na zegarek.- Zabawimy tam niedługo: najwyżej godzinę.Może zostawisz po prostu wiadomość w recepcji? To chyba najlepszy pomysł powiedziała Effie.Przez chwilę się zastanawiała.Wiedziała, że Craigjest wytrącony z równowagi.Ona także była wytrącona z równowagi, chociaż nie lubiła Stevena od pierwszegomomentu, kiedy Craig go jej przedstawił.Mógł być łysiejącym, nudnym szowinistą, był jednak przecież istotąludzką i jakaś para ludzi musiała się kiedyś w wystarczającym stopniu kochać, żeby go począć i wychować.Bezwzględu na to, jak negatywne ktoś wzbudza emocje, jego przedwczesna śmierć jest zawsze tragiczna.Ale musiała również myśleć o swojej przyszłości.I o Walhalli. W porządku powiedziała, podchodząc do recepcji i potrząsając dzwonkiem. Czy przyjazniłaś się z tym wspólnikiem Craiga? zapytała Pepper, opierając się o biurko.Effie skrzyżowała palce. Ja nie.To Craig był z nim zaprzyjazniony.Papużki nierozłączki.Poznali się na wydziale prawa.Wiem, że nie powinnam mówić zle o zmarłym, ale nigdy zbytnio go nie lubiłam.Zachowywał się zawsze taknapastliwie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

do ÂściÂągnięcia * pdf * ebook * download * pobieranie

Tematy