013. Robert Jordan Koło Czasu t7 cz1 Czara Wiatrów

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Kobiety myślały o odwrocie.Nie ma mowy.Zawsze wiedziała, że władzę zdoby-wa się najłatwiej, zdobywając mężczyzn, którzy ją posiadali, i już jako dziecko była prze-konana, że urodziła się z bronią, dzięki której będzie zdolna ich pokonać.Suladric, wódzklanu Shaido, zakochał się w niej, kiedy miała szesnaście lat, a po jego śmierci wybierałatakich, którzy zgodnie z wszelkim prawdopodobieństwem musieli odnieść sukces.Za-29równo Muradin; jak i Couladin wierzyli, że to oni właśnie wzbudzili zainteresowanie,a kiedy Muradinowi nie udało się wrócić z Rhuidean, podobnie jak wielu innym męż-czyznom, jeden uśmiech przekonał Couladina, że ją zdobył.I mimo iż władza wodzaklanu bladła w porównaniu z władzą, jaką posiadał Car a carn, było to niczym w porów-naniu z tym, co widziała przed sobą.Zadygotała, jakby właśnie ujrzała w namiocie-łaz-ni najpiękniejszego mężczyznę świata.Kiedy Rand al �or stanie się jej własnością, Se-vanna zdobędzie cały świat. Atakujcie! rozkazała. Mocniej! Upokorzymy te Aes Sedai za Desaine! I będzie miała Randa al �ora.Nagle od czoła bitwy rozległ się ryk, mężczyzni krzyczeli, wrzeszczeli.Zaklęła, niewidząc, co się tam dzieje.Ponownie krzyknęła w stronę Mądrych, że mają nasilić atak,ale wydało jej się, że napór ognia i błyskawic na kopułę słabnie.A potem pojawiło siętam coś, co tym razem zobaczyła wyraznie.W pobliżu wozów odziane w cadin sor postacie i grudy ziemi wyleciały w powietrzez hukiem gromu, nie w jednym miejscu, tylko wzdłuż długiej linii.Ziemia ponownieeksplodowała, i raz jeszcze, i jeszcze, za każdym razem odrobinę dalej od obleganychwozów.Nie linia, ale gruby pierścień eksplodującej ziemi, mężczyzn i Panien, które, niemiała wątpliwości, pokonały biegiem pełny krąg wokół wozów.I jeszcze raz, i znowu,coraz bardziej się rozszerzając, i nagle algai d siswai przepychali się obok niej, przebijającsię przez szereg Mądrych, biegnąc.Sevanna rzuciła się na nie ze swoją włócznią, bijąc po głowach i barkach, nie dbająco to, że grot włóczni stawał się coraz bardziej czerwony. Stójcie i walczcie! Stójcie, na honor Shaido! Biegli dalej, nie zważając na nią. Nie macie honoru! Stójcie i walczcie! Dzgnęła uciekającą Pannę w plecy, ale ucie-kająca tłuszcza tylko zdeptała leżącą.Nagle dotarło do niej, że część Mądrych zniknę-ła, a inne podnoszą ranne z ziemi.Kiedy Rhiale odwróciła się, wyraznie gotując się doucieczki, Sevanna chwyciła wyższą kobietę za ramię, wygrażając jej włócznią.Nie przej-mowała się tym, że Rhiale potrafi przenosić. Musimy walczyć! Nadal możemy gomieć!Twarz drugiej kobiety zamieniła się w maskę strachu. Wszystkie zginiemy, jeśli będziemy walczyć! Albo skończymy przykute łańcucha-mi do namiotu al �ora! Zostań sobie i umieraj, Sevanno, jeśli chcesz.Ja nie jestem Ka-miennym Psem! Wyrwała rękę z uścisku i popędziła na wschód.Sevanna stała tam jeszcze chwilę, pozwalając mężczyznom i Pannom popychać sięto w jedną, to w drugą stronę, kiedy tak gnali w panice.A potem cisnęła włócznię naziemię i obmacała wiszącą u pasa sakiewkę, w której kryła się mała kostka ze zdobnierzezbionego kamienia.Dobrze, że poczekała z jej wyrzuceniem.Została jej jeszcze jed-na cięciwa do łuku.Podkasawszy spódnice, by uwolnić nogi, przyłączyła się do cha-30otycznej ucieczki, ale o ile cała reszta umykała zdjęta panicznym strachem, ona biegłaz planami wirującymi jej w głowie.Jeszcze zmusi Randa al �ora, by przed nią uklęk-nął, al �ora i Aes Sedai.Alviarin nareszcie opuściła apartamenty Elaidy, z pozoru równie chłodna i opano-wana jak zawsze.Wewnętrznie czuła się wyżęta niczym mokra ścierka.Udało jej sięstawiać pewne kroki po długich, krętych schodach, nawet na tym poziomie wykutychz marmuru.Przebiegający obok niej z codziennymi posyłkami służący w liberiach kła-niali się i dygali, widząc jedynie Opiekunkę demonstrującą spokój właściwy Aes Se-dai.Niżej zaczęły się pojawiać siostry, w tym niejedna w szalu z frędzlami o barwachjej Ajah, jakby chciały dodatkowo zaakcentować tym formalnym strojem, że są pełny-mi Aes Sedai.Po drodze przyglądały jej się badawczo, często niespokojnie.Jedynie Da-nelle ją zignorowała, rozmarzona Brązowa siostra [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

do ÂściÂągnięcia * pdf * ebook * download * pobieranie

Tematy