Alex Kava Trucizna

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Leon oparł plecy o krzesło i zaczął zdejmować papierek z batonika.Starynieustannie rzucał wzrokiem dokoła.Poprzednim razem Leon był dość blisko, by to zauważyć,ale jemu to nie przeszkadzało.Niech się rozgląda cały dzień, jeśli ma ochotę. Wolę snickersy rzekł nagle Galloway, nie witając się z Leonem.Leon milczał.Zapakował z powrotem snickersa i położył go na stoliku, a zamiast tego wziąłalmond joy i zaczął zdejmować papierek.Ugryzł dwa razy, zanim Galloway sięgnął po snickersa. Nie lubią, jak jem czekoladę oznajmił Galloway, wpychając do ust pół batonika naraz,jakby bał się, że ktoś mu go odbierze. Rządzą się, sukinkoty, co?Leonowi zdawało się, że Galloway słabo się uśmiechnął, ale nie dałby głowy. Odwiedza pan kogoś? spytał Galloway, wciąż na niego nie patrząc. Tak, ale tego świra nie ma w pokoju.Galloway pochłonął batonik dwoma gryzami.Potem położył ręce na podłokietnikach i zacząłbębnić w nie palcami.Leon starał się nie zwracać na to uwagi, ale te palce go fascynowały.Wtym bębnieniu był jakiś rytm. A pan? spytał Leon, jakby chwilowo nie miał nic lepszego do roboty. Dużo ma pan tugości? Paru odparł Galloway. Mój koleś nie ma nikogo.Dzieciaki nie chcą go znać rzekł Leon, zerkając, czy dobrzetrafił. Mówią, że to miejsce je przeraża. Nie mógł oderwać wzroku od palców starego.Prawaręka robiła co innego niż lewa. Mój koleś wcale się tym nie przejmuje, bo dzieciaki chciałytylko wyciągnąć od niego forsę, teraz przynajmniej ma spokój.Wie pan, o czym mówię?Ale Galloway gdzieś odpłynął, Leon wiedział to, czuł.Stracił kontakt ze starym.Zerknął nastopy Gallowaya i zauważył, że obie wystukiwały jakiś rytm.Nie, może nie wystukiwały rytmu,tylko tak się poruszały.jakby naciskały pedały pianina.Sukinkot!Leon przeniósł wzrok na dłonie Gallowaya i zdał sobie sprawę, że facet gra na pianinie.I z całą pewnością nie słucha swego gościa.Leon obserwował go jeszcze przez chwilę,rozpoznawał gesty, rytm i ruch. Co pan tam gra? spytał w końcu.Galloway odparł bez wahania: When You Wish Upon a Star.ROZDZIAA SZEZDZIESITY �SMYPensacola Beach, FlorydaDo tej pory Erie kierował się instynktem.Teraz, gdy patrzył, jak siostra dzieli się pizzą zeswoją osiemdziesięciojednoletnią opiekunką, podczas gdy wielki biały kocur skakał mu pomeblach, zastanawiał się, co on sobie, do diabła, wyobrażał.Pozostanie z nim może być dlaSabriny dużo bardziej niebezpieczne niż powrót do Tallahassee.Może byłoby lepiej zgłosić sięjednak na policję, gdyby tylko zdołali przekonać ich, że wersja Sabriny jest prawdziwa.Jejhistoria brzmi dość nieprawdopodobnie, Brie znajdował w niej nieścisłości.Ale wiedział jedno:w przeciwieństwie do niego, siostra nie jest w stanie nikogo zabić.Krążył po małym mieszkaniu z pilotem do telewizora, celując nim w róg ekranu i skacząc pokanałach.Powinien poczuć ulgę.Najwyrazniej sprawa nie jest dość ważna, by znalezć się wogólnokrajowych wiadomościach.W końcu zostawił Fox News i usiadł na skrzypiącym futonie.Hałas zwrócił uwagę obu kobiet. Co? Wynająłem ten lokal z meblami wyjaśnił z uśmiechem, a kobiety wróciły dojedzenia.Przetarł oczy, przeczesał włosy palcami.Były teraz krótsze niż dawniej i wciąż go tozaskakiwało.To jest część jego nowego wizerunku, nowego stylu, i właśnie dlatego Sabrina niepowinna z nim tutaj zostać, ale nie mógł też tak po prostu odesłać jej do domu.Jak zwykle całą noc był na nogach.Ale tego dnia nie miał okazji się zdrzemnąć.Cholera,przydałaby mu się chwila snu, chociaż wątpił, czy sen pomógłby mu rozwiązać ten ostatniproblem. Więc jak myślisz, kto wynajął zabójcę? spytał Erie. Sidel zorganizował to spotkanie odparła Sabrina, mrugając powiekami pod swoją nowągrzywką. Miałam się spotkać z kierownikiem produkcji, Erniem Walkerem. A to nie był Ernie. Nie. Więc znasz Erniego? Wiem, kto to jest [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

do ÂściÂągnięcia * pdf * ebook * download * pobieranie

Tematy