Dodd William Edward Dziennik ambasadora 1933 1938

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.12 marca 1937.Piątek.Był u mnie Max Jordan, delegat National Broadcasting Corporation na Europę.Powiedział,że prasa i radio amerykańskie popierają dyskutowany gorąco w kraju projekt reformysądownictwa zaproponowany przez Roose-velta*.Mimo nacisku ze strony wydawców i wielkiego businessu, dziennikarze i robotnicywypowiadają się za przyjęciem projektu Roosevelta.Zdaniem Jordana w Senacie jest silnaopozycja, jednakże większość będzie głosowała za projektem.Ja również na to liczę.GdybyRoosevelt poniósł porażkę, druga kadencja jego prezydentury upodobniłaby się do drugiejkadencji Theodora Roosevelta byłaby jednym pasmem daremnych perswazji i nacisków wwalce o konieczne reformy.Tylko że porażka Franklina Roosevelta byłaby rzeczą dużo gorsząi grozniejszą, biorąc pod uwagę kolosalną większość głosów uzyskanych przez jego partię wtrzech kolejnych wyborach do Kongresu.Takiej większości nie notowano w Ameryce odczasów Jeffersona, któremu też nie udało się zrealizować swych podstawowych celów, zwyjątkiem kupna Luizjany.Następnie Jordan mówił o nastrojach ludności Niemiec.Poinformował go o nich pewiendziennikarz, którego nazwiska Jordan wolał mi nie zdradzać.Tej zimy wydarzyło się podobnow Niemczech dużo katastrof lotniczych i wiele wypadków było śmiertelnych, ale ani słowa otym nie pozwolono wydrukować w prasie.Był tylko jeden wyjątek, gdy miesiąc temuwydarzyła się w Berlinie katastrofa, której nie można było ukryć, gdyż nastąpiła w gęstozaludnionej dzielnicy i pociągnęła za sobą śmierć pięciu osób.Przyczyną utrzymywania tegorodzaju nieszczęśliwych wypadków w tajemnicy jest obawa przed defetyzmem, jaki mógłbyogarnąć wiele tysięcy młodych ludzi powoływanych do służby w lotnictwie.O tym, że takierzeczy są praktykowane przez władze, wiadomo mi już od dwóch lat.Jordan słyszał również, że grupa około 50 żołnierzy otrzymała rozkaz wypłynięcia zHamburga w nieznanym im bliżej celu.Mimo iż zabroniono im mówić swoim rodzicom, żejadą za granicę, do Hiszpanii, niektórzy z nich to uczynili.Rodzice zorganizowali zebranie wmieście położonym niedaleko miejsca postoju tej grupy.Wówczas lokalne władze partyjnekazały aresztować wszystkich rodziców i zamknąć ich w więzieniu; na jak długo, tego Jordannie wie.Kilku żołnierzy wolało popełnić samobójstwo, niż udać się w tajemniczą podróż.Jeżeli Jordan mówi prawdę, to sprawa jest na tyle poważna, że Hitler i G�ring będą musieli jąsobie dobrze przemyśleć.Dziś o 5-ej po południu pojechałem razem z panem Lee do niemieckiego MinisterstwaSpraw Zagranicznych, żeby zgodnie z telegraficzną instrukcją ministra Hulla zaprotestowaćprzeciwko oburzającym napaściom, których w dniach 4, 5 i 6-ym bieżącego miesiącadopuściła się prasa niemiecka w stosunku do kobiet amerykańskich i całego naroduamerykańskiego, a także w stosunku do rządu Stanów Zjednoczonych.Znając dobrze motywypostępowania takich nazistowskich dygnitarzy jak Goebbels i Rosenberg, jak również samegoHitlera, nawet od ministra Neuratha nie mogłem spodziewać się prawdziwej skruchy.Oświadczyłem Neurathowi, że Niemcy popełniły wielki błąd.Lekko zakłopotanym tonemprzyznał mi rację, zaznaczając, że nie dopuścił do przedrukowania przez inne gazety tychwyjątkowo obelżywych artykułów, jakie ukazały się w Angriff".Poprosiłem wówczas Lee oodczytanie telegraficznego protestu ministra Hulla i pokazałem Neurathowi kilka niemieckichgazet, które właśnie przedrukowały artykuły z Angriff".Faktom przeczyć nie mógł i zgodziłsię ze mną, iż prasa postąpiła głupio, chociaż na jej usprawiedliwienie wysunął zarzut, żeNiemcy były również gwałtownie atakowane przez* Prezydent Roosevelt przedłożył Kongresowi 5 lutego 1937 r. Plan for the Reorganisation of the JudicalBranch of the Governement", który doprowadził do konfliktu z Sądem Najwyższym.pisma amerykańskie w ciągu ostatnich czterech lat.Usprawiedliwić niedorzecznej politykiobecnych Niemiec nie był oczywiście w stanie.Na tym nasza rozmowa się skończyła.Jestemprzekonany, że Neurath, gdyby nawet chciał, nie ośmieliłby się przeprosić nas w ten samsposób, jak Hull przeprosił Niemców za ośmieszenie Hitlera przez La Guardię.Jestemrównież pewien, że nic konkretnego w tej sprawie Hitlerowi czy Goebbelsowi nie powie.Ciludzie są niepoprawni.15 marca 1937.Poniedziałek.Ernst Hanfstaengl, gorący zwolennik Hitlera od wielu lat, a ostatnio szef hitlerowskiegobiura prasowego dla zagranicy, otrzymał podobno około 20 lutego rozkaz zamknięcia swegobiura i udania się z jakąś misją do hiszpańskiej Walencji.22 lutego miałem się z nim spotkaćna lunchu, ale mnie zawiadomił, że musi wyjechać z Berlina.Dziś po południu dowiedziałemsię od jego bliskiego przyjaciela, że nie pojechał do Hiszpanii, tylko do swego domu wMonachium i od tego czasu wszelki ślad po nim zaginął.Podobno jest w oboziekoncentracyjnym i życiu jego zagraża niebezpieczeństwo* [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

do ÂściÂągnięcia * pdf * ebook * download * pobieranie

Tematy