Ellroy James Szeć tysięcy gotówkš

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Nazwisko pana Hoovera otwiera wiele drzwi.Proszę się tego nie wstydzić.Kiedy panHoover mówi: Skacz , ja pytam tylko: Jak wysoko?.Littell się zaśmiał.- To tak jak ja.Wayne Senior się zaśmiał.- Przyleciał pan z Waszyngtonu?- Tak.- Widział się pan z panem Hooverem?- Nie.Widziałem się z człowiekiem, z którym kazał mi się zobaczyć.- Czy wolno panu o tym rozmawiać?- Nie.Wayne Senior zakręcił laską.- Pan Hoover zna prawie wszystkich.Jego znajomimogliby utworzyć całkiem sporą pętlę. Pętla : Akta delegatury w Dallas.Maynard Moore - wtyczka FBI.Jego opiekun -Wayne Tedrow Senior.Littell zakaszlał.- Zna pan Guya Banistera?- Owszem, znam Guya.A skąd pan go zna?- Kierował chicagowską delegaturą FBI.Pracowałem tam od 1951 do 1950 roku.- Widział się pan z nim ostatnio?- Nie.- O? Myślałem, że może wasze ścieżki skrzyżowały się w Dallas.Guy się wygadał.Guy za dużo paplał.Guy był niedyskretny.- Nie.Nie widziałem się z Guyem od czasów Chicago.Nie mamy ze sobą wielewspólnego.Wayne Senior uniósł jedną brew.Miało to znaczyć: aleś ty naiwny.Littell oparł się o barek.- Pański syn pracuje w sekcji wywiadowczej WPLV.Chciałbym go poznać.- Wpłynąłem na mego syna bardziej, niż on sam chciałby przyznać.I nie jest mi dokońca niewdzięczny.- Słyszałem, że świetny z niego policjant.Przypominam sobie pewne zdanie: Niepodatny na korupcję wedle standardów policji Las Vegas.Wayne Senior zapalił papierosa.- Pan Hoover pozwala panu czytać akta.- Niekiedy.- Mnie też czasami funduje tę przyjemność.- Przyjemność.Dobrze powiedziane.Wayne Senior sączył szkocką.- Postarałem się, aby mój syn został wysłany do Dallas.Człowiek nigdy nie wie, kiedy przyjdzie mu się otrzeć o historię.Littell popijał kawę.- Założę się, że mu pan tego nie powiedział.Przypominam sobiepewne zdanie. Ukrywa delikatne informacje przed swoim synem.- Mój syn jest niezwykle szczodry wobec ludzi, którzy mieli mniej szczęścia.Słyszałem, że pan też kiedyś taki był.Littell zakaszlał.- Mam pewnego ważnego klienta.Chciałby przenieść się do Las Vegasi bardzo ceni sobie mormonów.Wayne Senior utopił papierosa.Szkocka pochłonęła popiół.- Znam wielu zdolnychmormonów, którzy bardzo chcieliby pracować dla pana Hughesa.- Pański syn posiada pewne akta, które mogłyby nam pomóc.- Nie poproszę go o nie.%7ływię pionierską wręcz pogardę wobec Włochów i mam pełnąświadomość, że oprócz pana Hughesa posiada pan jeszcze innych klientów.Szkocka i mokry tytoń.Barowe zapachy z dawnych czasów.Littell odsunął szklankę.- Co pan mówił?- %7łe ufamy tylko ludziom naszego własnego pokroju.%7łe Włosi nigdy nie pozwoląmormonom prowadzić hoteli pana Hughesa.- Wybiegamy trochę za bardzo w przyszłość.Najpierw musi on te hotele nabyć.- Och, nabędzie je.Dlatego, że chce je nabyć, a pańscy inni klienci chcą je zbyć.Mógłbym tu użyć terminu zgodność interesów , ale tego nie zrobię.Littell się uśmiechnął.Littell podniósł szklankę - touch�.- Pan Hoover świetnie panapoinformował.- Tak.Działając w interesie nas obu.- I swoim własnym.Wayne Senior się uśmiechnął.- Rozmawiałem o panu także z Lylem Hollym.- Nie wiedziałem, że go pan zna.- Znam jego brata od lat.- Też znam Dwighta.Pracowaliśmy razem w FBI w St.Louis.Wayne Senior pokiwał głową.- Mówił mi.Powiedział, że zawsze był pan ideologicznieniepewny, a pańskie obecne zatrudnienie w charakterze prawnika Mafii to potwierdza.Littell podniósł szklankę.- Touch�.Jednak moich obecnych chlebodawców nienazwałbym ideologicznymi pod żadnym względem.Wayne Senior podniósł szklankę.- Touch�.Tym razem dla pana.Littell zakaszlał.- Spróbujmy złożyć to wszystko w jedną całość.Dwight jestzatrudniony w tutejszym Biurze do spraw Narkotyków.Kiedyś pracował dla pana Hooveraprzy malwersacjach pocztowych.W tamtych czasach działaliście razem.- Zgadza się.Znamy się od trzydziestu paru lat.Jego tato był jak tato i dla mnie.- Wielki Dragon? Dla miłego mormońskiego chłopca, takiego jak pan?Wayne Senior chwycił wysoką szklankę.Wayne Senior przygotował sobie Rob Roya11.- Klan w Indianie nigdy nie był tak awanturniczy jak chłopcy z głębokiego południa.Onibowiem są zbyt awanturniczy, nawet jak dla Dwighta i dla mnie.Dlatego właśniepracowaliśmy z Dwightem przy malwersacjach pocztowych.11Rob Roy - drink przygotowywany z whisky, wermutu i gorzkiej wódki angielskiej.Littell powiedział: - To nieprawda.Dwight robił to, bo kazał mu pan Hoover.Pan zaśchciał pobawić się w agenta federalnego.Wayne Senior zamieszał drinka.Littell poczuł zapach wódki i whisky.Zlina napłynęłamu do ust.Odsunął się z krzesłem.Wayne Senior mrugnął.Po barku przemknął cień.Tylny taras przecięła kobieta.Dumna sylwetka / ciemnewłosy / siwy kosmyk.Wayne Senior powiedział: - Chcę panu pokazać pewien film.Littell wstał.Littell się przeciągnął.Wayne Senior zabrał swego drinka.Ruszylibocznym korytarzem.Whisky i wódka się zbełtały.Littell otarł usta.Stanęli przed składzikiem.Wayne Senior włączył światło.Littell ujrzał projektor i ekranna ścianie.Wayne Senior nawinął film.Wayne Senior nastawił urządzenie.Wayne Senior włożyłszpulę z filmem.Littell zgasił światło.Wayne Senior włączył projektor.Na ekranie ukazałysię słowa i liczby.Kod materiału z inwigilacji - białe na czarnym.Data - 28.08.1963.Miejsce -Waszyngton.Słowa się rozmyły.Rozpoczął się film.Czarno-biały, nakrapiany od zakłóceń.Sypialnia / Martin Luther King / biała kobieta.Littell patrzył.Nogi odmówiły mu posłuszeństwa.Dyszał ciężko.Oklapł na jakieś krzesło.Barwyskóry odcinały się od siebie wyraznie - czarno na białym - rozstępy i pościel w kratkę.Littell patrzył na ekran.Wayne Senior się uśmiechał.Wayne Senior patrzył na Littella.Różnorakie dary.Pan Hoover.Dar, którego jeszcze pożałuje.31.(Las Vegas, 15 stycznia 1964)Gliniarze go wypuścili.Podzwonili w parę miejsc.Zdobyli jego kartotekę.Zdobyli ją błyskawicznie.Jestzwiązany z Mafią / zna Chłopców / Chłopcy znają jego.Pete wyszedł.Pete zadzwonił do Barb do pracy.Powiedział, że wkrótce będzie w domu.Siedział czterdzieści jeden godzin.Jadł byle co.Bolała go głowa.Bolały nadgarstki.Cuchnął jak łajno z Chihuahua.Pojechał po swój wóz.Pojechał taksówką Monarchy - Ciemnogrodzki Ekspres.Kierowca seplenił.Kierowca miał róż na policzkach.Kierowca mówił, że ma spluwy nasprzedaż.Kierowca wysadził Pete a przy parkingu.Wóz Pete a stał pogruchotany / zaśmiecony /porozbijany.Brak przedniej szyby.Brak kołpaków.Brak opon.Brak kół.Hotel Cadillac -zamelinował się w nim jeden żulik.Chrapał.Obijało się o niego robactwo.Tulił do siebie dwie flachy taniego wina.Samochód zyskał nowe ozdoby na lakierze - murzyńskie graffiti:Allach Królem / Zmierć białasom / Kochamy Malcolma X.Pete się zaśmiał.Pete, kurwa, zaryczał ze śmiechu [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

do ÂściÂągnięcia * pdf * ebook * download * pobieranie

Tematy