Golon Anne & Golon Serge Angelika 09 Angelika i demony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Kto tak krzyczał? Nie wiem. Nigdy nie słyszałam takiego krzyku. Ja tak, raz jeden.To może być jakieś dzikie zwierzę. Błagam, zamknij okno jęknęła Abigael.Angelika oddała jej dziecko i wróciła do okna, aby za�mknąć okiennice, nie mając odwagi wybadać wzrokiemciemności.Ułożyła w poprzek żelazny pręt i w ten sposóbnie można było w żadnym wypadku dostać się do środkaz zewnątrz. Któż mógł tak krzyczeć? powtarzała Abigael.Jak skarga pokutującej duszy.Przypominały się im stare przesądy z czasów dzieciństwa,wierzenia, których nie brak w żadnym z regionów Francji:wilkołaki, diabły z kopytami, smoki, chimery, niepocieszoneprzeklęte dusze.Angelika doszła do wniosku, że Ameryka jest nową,dziewiczą ziemią, na której trzeba się pozbyć tych odziedzi�czonych po przodkach przesądów i lęków.Teraz mogłynad nimi krążyć grozby znacznie bardziej namacalne.Niechciała jednak podzielić się swoimi obawami z przyjaciółką.Nie chciała odkryć przed nią pewnych niewytłumaczalnychfaktów, swojego przekonania, że jacyś nieznajomi próbująim zaszkodzić w tajemniczy sposób.Kiedy obudziły się znowu, słońce było już wysoko nadhoryzontem.W zbyt szczelnie zamkniętym pokoju byłobardzo gorąco.Angelice wydawało się, że słyszy jakieś kłócące się osobytuż za okiennicą.Tak jakby pod oknem, w ogrodzie Abi�gael, zebrał się tłum rozkrzyczanych ludzi.308 A czemu ta wasza świnia zawsze pałętała się po ogro�dach sąsiadów? zapytał sąsiad. Nie dalej jak wczorajpo raz kolejny buszowała w moich sadzonkach kukurydzy. Czy myślisz, że możemy trzymać ją na smyczy? odparł mężczyzna stojący obok.Był to mąż Berty, były małżonek biednej Jenny Mani-gault, Herman Rambert.Angelika nigdy by go nie rozpo�znała.Wyglądał jak przemierzający lasy i góry wędrowiec,0 twardych rysach pokrytej zarostem twarzy.Grzecznie, lecz energicznie, poprosiła ich, aby opuściliROZDZIAA XIIogród Berne'ow i poszli się kłócić gdzie indziej, usunąwszyuprzednio zwłoki martwej świni.Herman Rambert poprosił Mamy doskonałe powody! krzyknęła cierpko Ber� innych, aby pomogli mu wynieść na zaimprowizowanychta. Zabiła pani moją świnię.Zwinię, która kosztowała noszach ogromne cielsko, które ważyło co najmniej dwieścienas majątek.A że to pani, pani de Peyrac, nikt nie zaprotes� funtów *.tuje! Będziemy musieli po prostu zaakceptować tę stratę. Jakaż to dla nich katastrofa! westchnęła Abiga�l, gdy Nie bądz taka agresywna, Berto, wytłumacz mi, o co dowiedziała się o wszystkim. Kupili tę świnię od Akadyj-chodzi.Jakąż to ja spowodowałam stratę? c/yków z Portu Królewskiego w zamian za komplet futer i te Zabiła pani moją świnię powtórzyła młoda kobieta, kilka złotych ludwików**, które Herman zabrał z La Ro�Wszyscy patrzyli w dół na coś, co znajdowało się zapewne chelle.Zapewniłaby im przetrwanie zimy bez pomocy naszejpod samym oknem.Angelika wychyliła się przez framugę społeczności.To małżeństwo żyje na uboczu i unika kontak-i dostrzegła rozkraczoną na ziemi różowawą masę: była to lów z ludzmi.Herman wędruje po puszczy, bo woli zajmowaćświnia wędrowniczka Rambertów i rzeczywiście wyglądała lię handlem z Indianami niż pracować w osadzie dla dobratak, jakby zastygła w ostatecznej, śmiertelnej pozie.nas wszystkich.Manigaultowie już go wcale nie widują. Co się jej stało? Ta wasza świnia nic nie zostawiała na swojej dro�dze zwrócił się do Berty Herv� le Gall. Pewnie po� Po pewnym czasie, w trakcie przedpołudnia, zjawiła sięłknęła coś ostrego./nowu Berta z małym Karolem Henrykiem w ramionach. Nie odrzekła oschle uparta Berta. Wiem dobrze, Widać było, że nie wykonała tego kroku z dobrej woli, leczo czym mówię.Wczoraj wieczorem widziałam, jak pani de została do niego zmuszona.Zapytała Angelikę nieuprzej�Peyrac wyrzucała coś przez okno, i oto znajduję moją zdech� mym tonem, czy hrabina może ją zapewnić, że wylane ziołałą świnię w tym samym miejscu.nic zawierały trucizny.Wówczas, pomimo że świnia zdechła To były zioła powiedziała Angelika. Zwinia nie w podejrzanych okolicznościach, będą być może mogli uzys�mogła ich wypić.kać trochę wędzonej szynki, chociaż było już za pózno, aby Mogła połknąć odpadki, na które się wylały.puścić zwierzęciu krew i odzyskać nieco mięsa oraz kiszki. To były całkowicie nieszkodliwe zioła, powtarzam.Angelika zajmowała się właśnie dzieckiem Abiga�l oraz A więc dlaczego je pani wylała? Ponieważ nie były już dostatecznie świeże, ale w żad�* Około 100 kg (przyp.tłum.).nym wypadku nie mogły nikomu zaszkodzić.** Dawna moneta francuska z XVII XVIII w.(przyp.tłum.).310 311pliwiona Angelika zdała sobie wówczas sprawę z mętnegokociakiem, którego rany powoli się goiły.Wcześniej po�koloru, który przybrał napój w ciągu dnia.Wylała go przezsprzątała i wymiotła popiół z kominka.Zamierzała udaćokno, wymyła dzban i kubek.Oba były z fajansu doskonałejsię do obozu Champlain.jakości, gładkie i błyszczące.Po wypłukaniu nie mógł naMyślała o biednej miss Pidgeon, która cierpiała zapewnenich pozostać żaden ślad po płynie, który zawierały.An�z powodu brutalnej śmierci pastora.Czuła wyrzuty sumie�gelika obejrzała jednak oba naczynia.Wyszła z domunia, że nie odwiedziła wcześniej starej panny, jednej z nielicz�i okrążyła go, aby udać się pod samo okno.Usuniętonych, którym udało się ujść cało z masakry w Brunschwick-/włoki zwierzęcia i, zgodnie z poleceniem Angeliki, oczysz�Falls.czono miejsce zgonu.Oprócz śladów stóp nie pozostałoGdy Berta wymówiła słowo trucizna", Angelika wzru�nic, co by dawało możliwość określenia przyczyny zgonuszyła ramionami, ale nagle odczuła przerażenie, jakby nagleświni.otworzyły się jej oczy i ujrzała straszliwą prawdę.Poczułana skroni kropelki lodowatego potu.Ale dlaczego upieram się przy tych ziołach i doszukujęsię w nich przyczyny nieszczęścia? zastanawiała się An� Trucizna?gelika.To Berta tak twierdzi.Ona zawsze robiła z byle A więc to była trucizna! wykrzyknęła Berta naczego całą historię.Ten napój, nawet po upływie pewnegowidok jej zmienionej twarzy. Ach, co za pech! Nieczasu i nawet pod wpływem upału, nie może spowodowaćbędziemy nawet mogli uzyskać kawałeczka słoniny.Jestwielkich szkód.Ileż to razy widziałam, jak używały gonam pani winna odszkodowanie! krzyknęła, potrząsającniańki.z wściekłości niemowlęciem.Wróciwszy do domu, zauważyła w kącie zmiętą poszew� Proszę przestać krzyczeć! poleciła jej Angelika.kę, którą zdjęła z poduszki Abigael.Pod wpływem nagłegoI nie oskarżać innych, kiedy wina leży w waszym zanie�impulsu podniosła ją i rozłożyła.W miejscach, na któredbaniu.Ponownie powtarzam, że z całą pewnością nie byłospadły krople płynu, pojawiły się brzydkie białe plamy,trucizny w płynie, który wylałam wczoraj wieczorem, leczlaśniejące na tle świetlistej czerwieni jedwabiu [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

do ÂściÂągnięcia * pdf * ebook * download * pobieranie

Tematy