[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nimrod posłał po Teracha i rozkazał mu:  Przyślij mi swego syna!" Terach odpowiedział: Cokolwiek Król rozka\
e swemu słudze, będzie wykonane.Jednak\
e bÅ‚agam pokornie o radÄ™mego pana w pewnej sprawie.Ostatniej nocy twój doradca Aajun jadÅ‚ przy moim stole.RzekÅ‚ domnie: »Sprzedaj mi tego wielkiego, rÄ…czego ogiera, którego nasz pan ostatnio ci podarowaÅ‚, ja zaÅ›napeÅ‚niÄ™ twój dom zÅ‚otem, srebrem i wspaniaÅ‚Ä… paszÄ…«.Jakiej odpowiedzi powinienem mu udzielić,panie mój, \
eby go nie obrazić?"Nimrod zawołał z gniewem:  Czy\
byłeś a\
tak głupi, by w ogóle rozwa\
ać podobną sprzeda\
?Czy w twoim domu brakuje złota lub srebra? A poza tym, na co zdałaby ci się jego pasza, gdybyśsprzedał mój podarunek, najpiękniejszego ogiera, jaki \
yje?"Terach odparł łagodnie:  Czy\
Król nie rozkazał, bym sprzedał swojego syna? I czy\
niezamierza go zabić? Jaki po\
ytek będę miał ze srebra i złota po śmierci mojego dziedzica? Czy\
wszystkie moje skarby nie przypadną Królowi, jeśli ja umrę bezpotomnie?"Na to Nimrod rozgniewał się jeszcze bardziej, lecz Terach rzekł pojednawczo:  Wszystko, comoje, jest w rękach Króla! Niech postąpi ze swoim sługą, jak zechce, i wez
mie mego syna bezzapłaty".Nimrod zaoponował:  Nie zgadzam się.Zapłacę ci dobrze za to dziecko!"Terach odpowiedział:  Czy mój pan pozwoli, bym go prosił o małą przysługę?" A otrzymawszyzezwolenie, rzekł:  Daj mi tylko trzy dni, bym przemyślał to w duszy i porozumiał się ze swymikrewnymi, abyśmy mogli z radością spełnić to, czego nasz pan \
ąda z gniewem".Nimrod wyświadczył mu tę łaskę, zaś na trzeci dzień posłańcy wyruszyli po dziecko.Terach,wiedząc, \
e on i jego krewni pójdą pod miecz, jeśli nie oka\
ą posłuszeństwa, wziął syna niewolnicyurodzonego tej samej nocy co Abram, dał go królowi i przyjął zapłatę w srebrze i złocie.Nimrod zmia\
d\
ył czaszkę dziecięcia, a następnie zapomniał o całej sprawie.Terach, ukryłAbrama w jaskini wraz z wybraną mamką i przez wiele miesięcy przynosił im jedzenie.Bógopiekował się Abramem przez następnych dziesięć lat, choć niektórzy powiadają, \
e minęło lattrzynaście, nim Terach pozwolił w końcu Abramowi opuścić jaskinię, w której nie widział światłasłońca ani księ\
yca, i \
e wychodząc Abram mówił świętym językiem hebrajskim, gardził świętymigajami, nienawidził pogańskich bo\
ków i ufał w moc swego Stwórcy250.Abram udał się do domu swych przodków, Noego i Sema, i tam przez trzydzieści dziewięć latstudiował Prawo.Nikt jednak nie wiedział o jego pochodzeniu251.b) Według innej opowieści sam król Nimrod znał się na astrologii i wyczytał z gwiazd, \
edziecko, które wkrótce się urodzi, obali czczonych przez niego bogów.Nimrod posłał po swychnajznamienitszych ksią\
ąt i doradców i zapytał:  Có\
mogę zdziałać przeciwko temu dzieckuprzeznaczenia?" Poradzili mu, \
eby wzniósł wielki gmach i wydał rozkaz, by wszystkie kobiety zwidoczną cią\
ą przybyły tam na poród.Powinien równie\
ustawić stra\
e u bram i sprowadzićpoło\
ne, \
eby doglądały kobiet i zabijały natychmiast po urodzeniu ka\
de dziecko płci męskiej.Jednak\
e - dodali - oszczędz
ka\
de dziecko płci \
eÅ„skiej, odziej jego matkÄ™ w królewskÄ… purpurÄ™ iobsyp podarunkami mówiÄ…c: »Tak postÄ™pować bÄ™dziemy z matkami, które rodzÄ… córki!«"Nimrod poszedÅ‚ za ich radÄ…, a anioÅ‚owie, którzy oglÄ…dali tÄ™ rzez
, czynili wymówki Bogu wołając: Czy\
nie widziałeś, jak Nimrod bluz
nierca morduje niewinnych?" Bóg odrzekł:  Ja nigdy nie śpięani nie odwracam oczu, lecz obserwuję wszystko, co dzieje się na ziemi - czy to jawnie, czypotajemnie! Wkrótce go ukarzę".Kiedy Terach zobaczył, \
e brzuch Amitlaj urósł, a jej twarz pobladła, zapytał:  Co ci dolega,\
ono?" Ona odpowiedziała:  To samo niedomaganie, qolsani, które przychodzi na mnie ka\
degoroku". Odkryj się, bym zobaczył, czy nie oczekujesz dziecka, bo jeśli tak, to musimy posłuchaćrozkazu króla" - rzekł Terach.Lecz mające przyjść na świat dziecko podniosło się do jej piersi, takwięc Terach obmacując brzuch Amitlaj nic nie znalazł i stwierdził:  To rzeczywiście jest qolsani".Wiedząc, \
e zbli\
a się jej godzina, Amitlaj przeszła przez pustynię do jaskini nad rzeką Eufrat.Tam chwyciły ją bóle porodowe, urodziła Abrama i wnet blask jego twarzy oświetlił jaskinię odkrańca do krańca.Amitlaj zawołała:  Biada, \
e urodziłam cię w tak złym czasie! Król Nimrod zabiłsiedemdziesiąt tysięcy dzieci płci męskiej, lękam się zatem o twój los".Wzięła skrawek swej szaty,owinęła nim Abrama mówiąc:  Niech Bóg będzie z tobą i nie opuszcza cię!" Następnie odeszła.Abram, le\
ąc samotnie w jaskini, bez jedzenia, zaczął płakać, lecz Bóg zesłał archaniołaGabriela, \
eby dał mu mleka, które płynęło z małego palca jego prawej ręki - i tak dziecko zostałonakarmione.O zachodzie słońca dziesiątego dnia Abram wstał i zszedł na brzeg rzeki.Zobaczył wschodzącegwiazdy i pomyślał:  Z pewnością są one jak bogowie?" Gdy nastał świt i gwiazdy zniknęły,powiedział:, Jednak\
e nie będę oddawał im czci, gdy\
bogowie nie znikają".Następnie wstałosłońce w całym swym majestacie, a on zapytał:  Czy to jest mój bóg, którego powinienemchwalić?" Lecz kiedy słońce zaszło o zmierzchu, zawołał:  To nie jest \
aden bóg! Słońce, księ\
yc i250Sefer Hajaszar 24-27; PRE, rozdz.26.251Sefer Hajaszar 27.gwiazdy z pewnością porusza Ktoś większy od nich".Wtedy pojawił się Gabriel i rzekł:  Pokój ztobą!"  I z tobą niech będzie pokój! - odparł Abram.- Jak się nazywasz?"  Jestem Gabriel,wysłannik Boga".Abram obmył zatem twarz, ręce i stopy w z
ródełku i oddał mu pokłon.Kilka dni póz
niej pogrÄ…\
ona w smutku i blada z braku snu Amitlaj powróciła do jaskini, gdziezostawiła swego syna, lecz nie znalazła po nim ani śladu.Ponownie zalała się łzami sądząc, \
epo\
arły go dzikie zwierzęta.Nad brzegiem rzeki ujrzała wyrośniętego chłopca i pozdrowiła go: Pokój z tobą!", po czym wywiązała się następująca rozmowa:Abram: - Iz tobą pokój.Co tu robisz?Amitlaj: - Przyszłam odszukać mego nowo narodzonego syna.Abram: - A kto go tu przyniósł?Amitlaj: - Oczekiwałam dziecka i bałam się, by nasz król go nie zabił, tak jak zabiłsiedemdziesiąt tysięcy innych.Dlatego przyszłam tutaj, urodziłam go w jaskini, wróciłam sama dodomu, a teraz nigdzie go nie widzę.Abram: - Kiedy urodził się twój syn?Amitlaj: - Przed dwudziestoma dniami.Abram: - Czy jakakolwiek kobieta mo\
e porzucić dziecko i mieć nadzieję, \
e po dwudziestudniach zastanie je jeszcze przy \
yciu?Amitlaj: - Tylko wtedy, gdy Bóg oka\
e miłosierdzie.Abram: - Matko, ja jestem twoim synem!Amitlaj: - To być nie mo\
e! Jak mogłeś tak urosnąć i nauczyć się chodz
i mówić w ciągudwudziestu dni?Abram: - Bóg to ze mną uczynił, by ci pokazać, \
e jest wielki, straszliwy i wieczny!Amitlaj: - Synu mój, czy ktoś mo\
e być większy od króla Nimroda?Abram: -A jednak, matko: Bóg widzi, lecz nie mo\
e być widziany! śyj w niebie, lecz Jego chwałanapełnia ziemię! Idz
do Nimroda i powtórz mu moje słowa!Amitlaj powróciła, a gdy Terach usłyszał jej opowieść, skłonił się nisko przed królem i poprosił ozezwolenie, by móc się do niego zwrócić.Nimrod rzekł:  Podnieś głowę i powiedz mi to, co chcesz,bym usłyszał!" Terać wyznał mu wszystko, powtarzając wiadomość od Abrama.Nimrod pobladł Co robić?" - zapytał swych najznamienitszych ksią\
ąt i doradców [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

szkla.opx.pl