[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Każdy z komunikatów pojedynczej osoby można potraktować jak reakcję na poprzednikomunikat partnera, wzmocnienie uprzedniego zachowania partnera, a także jako bodziec dokolejnego zachowania partnera.Ludzie mają skłonność do traktowania własnego zachowaniawyłącznie jako reakcji (skutku) na zachowania partnera (przyczyna), natomiast wzórporozumiewania się między ludzmi ma charakter kołowy, a nie linearny, typu przyczynaskutek.Czwarty aksjomat stwierdza, że ludzie komunikują się ze sobą werbalnie iniewerbalnie.Komunikaty słowne dobrze ujmują wiedzę pojęciową.Przy ich użyciu możemyadekwatnie przekazać relacje czasowe, przestrzenne, dokonywać różnicowań.Komunikatyniewerbalne lepiej informują o ustosunkowaniach, ale w wieloznaczny sposób.Piąty aksjomat zakłada, że wszystkie interakcje mają charakter komplementarny albosymetryczny.Relacją komplementarną jest taka, w której jedna osoba inicjuje akcje, wymaga,poucza, opiekuje się, kontroluje związek lub pewne jego obszary, druga zaś ulega,podporządkowuje się, korzysta z opieki.Zachowania jednego z partnerów uzupełniajązachowania drugiego.Nie twierdzi się tu, że pozycja którejkolwiek z osób (np.dominującej)jest przyczyną" zajęcia określonej pozycji przez drugą.Relacją symetryczną jest taka, wktórej partnerzy dążą Do wzajemnego odzwierciedlania zachowań.Jest to pozycja równościobu osób.Z komunikacyjnego punktu widzenia nie ma powodu zakładać, że relacjasymetryczna jest bardziej stabilna, funkcjonalna czy zdrowa" niż komplementarna.Relacjekomplementarne i symetryczne mogą być niezaburzone i zaburzone.Niezaburzony system rodzinny jest zdolny do utrzymania integralności w stosunku doszerszego systemu społecznego.Negatywne sprzężenie zwrotne minimalizuje zmiany,przywracając systemowi zachwianą równowagę.System rodzinny nie mógłby przetrwać bezustanowionej struktury i reguł kierujących interakcjami.Niezaburzone rodziny mogą działać także na zasadzie dodatniego sprzężeniazwrotnego.Są otwarte na nowe informacje z zewnątrz, a także związane z kolejnymi cyklamirozwojowymi życia rodziny (np.dorastaniem dzieci).Okresowo pozostają w stanie brakurównowagi.Na skutek tego są w stanie zmodyfikować reguły określające przebiegkomunikacji, dostosowując je do nowych informacji, Jest to możliwe dzięki jasnej, spójnejkomunikacji, w rodzinach, które nie wałcza stale o zdefiniowanie lub przedefiniowanierelacji.5.2.TEZY WYJAZNIAJCE ZABURZENIAOdnosząc się do pierwszego aksjomatu komunikacji, można powiedzieć, ze każdapróba uniknięcia komunikacji jest patologiczna.Haley (1963) wyróżniał: cztery podstawoweelementy w każdym komunikacie: ja coś mówię do ciebie w danej sytuacji.Analizował, w jaki sposób można zaprzeczać w porozumiewaniu się każdemu z tychelementów.W komunikacji schizofreników można prześledzić w nasilonej formie taki rodzajzaburzenia.Ten sam autor (Haley 1968) w pózniejszych swoich pracach pokazał, w jakisposób w rodzinach schizofrenogennych wszystkie osoby zaprzeczają komunikatom własnymi innych członków rodziny.Nie tylko osoba z symptomami, ale także inni członkowie rodzinydyskwalifikują na różne sposoby to, co zostało powiedziane.Przekaz niewerbalny jednejosoby może równocześnie zaprzeczać jawnie wypowiadanej treści.Kiedy analizuje sięsekwencję komunikatów, okazuje się, że ta sama osoba po pewnym czasie zaprzecza wwarstwie słownej temu, co powiedziała kilka minut wcześniej ( To nie ja powiedziałem", Nie to powiedziałem", Nie mówiłem tego do ciebie"), Kolejnym rodzajem dyskwalifikacjijest zaprzeczanie temu, że inny członek rodziny przekazał komunikat ( To w ogóle nie było powiedziane").Można uznać, że wszyscy członkowie rodziny schizofrenogennej mają swójudział w dyskwalifikowaniu komunikatów własnych i innych członków rodziny
[ Pobierz całość w formacie PDF ]