Ib Melchior Operacja Werwolf(1)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Mimo iższansa na osiągnięcie czegoś konkretnego jest naprawdę znikoma.- Jutro to pokaże.- Oczywiście - zgodził się Evans.Strzasnął popiół z papierosa, ro-zerwał starannie bibułkę niedopałka i rozsypał resztki tytoniu naziemię.Następnie skręcił bibułkę w niewielką kulkę, którą pstryknąłw powietrze.- O której godzinie zamierza pan rozpocząć ten.spek-takl?- Kompanie piechoty będą gotowe do wymarszu o piątej trzydzie-ści.- Znakomicie.Evans wyprostował się, jakby chciał oznajmić Erikowi, że jest jużwolny.- No to dobrej nocy, panie, hm.Znów poszukał wzrokiem oznaki stopnia rozmówcy.Wyraz dez-aprobaty na jego twarzy mówił wszystko.Był poirytowany nie nażarty.Podjechał do nich dżip prowadzony przez sierżanta Kleina.Erikspojrzał na Evansa.- Dobrej nocy, majorze - powiedział, po czym odwrócił się na pię-cie i wsiadł do samochodu.Evans był dotknięty do żywego.Uznał sytuację, w jakiej się zna-lazł, za niesłychaną - oto on, major Evans, zmuszony jest do matko-wania kilku policjantom-amatorom i patronowania ich szalonymprzedsięwzięciom.Na dobitkę nie dowodził operacją.Tego było zawiele.Stanowczo za wiele.Zwłaszcza że nawet nie wiedział, czy agentCIC przewyższa go stopniem! Szedł o zakład, że nie przewyższa.Harold J.Evans był w cywilu sierżantem policji w Chicago.Byłdobrym policjantem.Niezawodnym i nieprzekupnym.Równocześniejednak konserwatywnym i upartym.W wojsku wcale się nie zmienił.Odwrócił się raptownie i pomaszerował ku swojemu dżipowi.187Droga Sch�nsee-WeidenGodzina 20.34Krauss zmienił ostrożnie pozycję ciała.Suche liście, na których le-żał, cicho zaszeleściły.Wybrał to miejsce bardzo starannie.Las podchodził aż do głębo-kiego rowu biegnącego wzdłuż drogi; dookoła rosły gęste zarośla.Leżał nie dalej niż piętnaście metrów od drogi, lecz wiedział, że niktgo nie dostrzeże.Znów się przesunął.Im dłużej wyczekiwał, tym bardziej było muniewygodnie.Jeszcze pół godziny.Jeśli w tym czasie nic się nie zda-rzy, będzie musiał wracać do Weiden.Sześć kilometrów z okładem.Możliwe, iż zajdzie konieczność zmiany planów.Zadecyduje o tymHeinz albo oficer od Kruegera - ten, który miał do nich dołączyć wrazz grupą ludzi.Usłyszał ten dzwięk, gdy jeszcze brzmiał jak słabiutkie brzęczeniekomara.Natężył uszy.Dzwięk powoli narastał.Samochód.Pojedyn-czy samochód jadący od Sch�nsee.Krauss przywarł mocniej do zie-mi, choć wcale nie musiał tego robić.Pojazd zbliżał się szybko.Spojrzał na drogę.Noc była czysta i bezchmurna.Nie będzie pro-blemów z widocznością.Zresztą leży już w tych liściach tak długo, żejego oczy zdążyły przywyknąć do słabego światła.Odległy żółty punk-cik urósł i zaczął się rozdwajać.Samochód miał na reflektorachochraniacze ze szczelinami.Krauss wpatrywał się w nadjeżdżający pojazd.Był to dżip.Widziałgo wyraznie tylko przez sekundę, w następnej chwili samochódprzemknął mu przed nosem, po czym znikł w ciemnościach.AleKraussowi to wystarczyło.W dżipie siedziało dwóch mężczyzn.Za kierownicą sierżant, aobok pasażer - agent amerykańskiego CIC.Ten sam, który już raz musię wymknął.Miał rację twierdząc, że będą tędy jechać.Podniósł się z kryjówki i podszedł pośpiesznie do roweru.Rozgar-nął maskujące go liście, wsiadł i natychmiast ruszył przez ciemny lasścieżką prowadzącą na peryferie Weiden, do Heinza.188Będą musieli szybko działać.WeidenGodzina 20.47Gdy Erik wraz z sierżantem zajechali pod więzienie, dochodziładziewiąta wieczór.Klein odebrał swoje rozkazy.O godzinie 23.30mieli wyruszyć we czwórkę z powrotem na folwark Zollnera.Erik wszedł do budynku i skierował kroki wprost do swojego po-koju.Miał dwie i pół godziny na odpoczynek.Bardzo go potrzebował.Teraz, gdy wreszcie mógł się wyciągnąć w łóżku, ogarnęło go nagleogromne zmęczenie.Załatwi z Donem co trzeba i przekima te kilkagodzin.Taka sposobność może się szybko nie powtórzyć.Na drzwiach widniał wykonany czarnymi literami napis: UNTER-SUCHUNG UND HAFTFRAUEN: Pokój śledczy i areszt - kobiety.Pod spodem Murphy dopisał kredą: CIC 212 - PRYWATNA KWA-TERA.Erik otworzył drzwi i wszedł do środka.Zdziwił go widok palącego się światła.Zerknął szybko na okna -ochronne zasłony były zaciągnięte.Podszedł do łóżka.Ilekroć na niespojrzał, zawsze zachodził w głowę, skąd Murphy je wytrzasnął.Wielki ozdobny stelaż z brązu nie pasował żadną miarą do niego-ścinnego i ponurego policyjnego aresztu.Wojskowa prycza stojąca wprzeciwnym rogu stanowiła znacznie odpowiedniejszy element cało-ści.Ogromna brązowa landara była jednak wygodna, choć zardze-wiałe sprężyny skrzypiały przerazliwie, a stary materac był okropniewyboisty.Mimo wszystko Erikowi wydawało się, że w pomieszczeniupanuje rozkoszna i przytulna domowa atmosfera [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

do ÂściÂągnięcia * pdf * ebook * download * pobieranie

Tematy