Makroekonomia

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Model określa ile jednostek nakładów inwestycyjnych należy zużytkować, aby uzyskać przyrost Dochodu Narodowego o jedną jednostkę.W modelu Kaleckiego uwzględniony jest współczynnik postępu techniczno-organizacyjnego.W tym modelu tempo wzrostu gospodarczego uzależnione jest od stopy inwestycji, współczynnika kapitałochłonności, współczynnika usprawnień techniczno-organizacyjnych i współczynnika strat.We wszystkich tych modelach postęp techniczno-organizacyjny odgrywa decydującą rolę.WP = f(PTO, KP)PTO, KP nie zależą od pracownika, tworzą warunki do pracy.Postęp techniczno-organizacyjny w danej chwili jest wielkością stałą, więc:WP = PTO(t) • f(KP)Wydajność pracy jest uzależniona od czasu (t), dla takich samych nakładów finansowych uzyskuje się różne wyniki.Pojedyncze przedsiębiorstwo nie ma wpływu na postęp techniczno-organizacyjny, może się do tego procesu przyłączyć.Jeśli się nie przyłączy to w dłuższym okresie czasu jest skazane na utratę pozycji na rynku.Granice wzrostu gospodarczegoManipulując różnymi czynnikami odpowiedzialnymi za wzrost gospodarczy można do niego doprowadzić.Jeśli ten wzrost gospodarczy jest możliwy do osiągnięcia powstaje pytanie czy jest pożądany i czy należy do niego dążyć.Ciągłe rozszerzanie potencjału produkcyjnego nie prowadzi do niczego dobrego, bowiem wiążą się z nim ryzyka (np.wyczerpanie zasobów złóż naturalnych).Rozszerzanie się potencjału gospodarczego powoduje coraz większe zatrucie środowiska, uciążliwości życia codziennego (np.hałas, stres).Pierwsze dyskusje na temat celowości wzrostu gospodarczego rozpoczęto w latach 60-tych, w Klubie Rzymskim.BezrobocieRynek pracy pod wieloma względami jest podobny do rynku dóbr i usług.Na tym rynku elementem wymiany jest praca ludzka.Bezpośrednie powiązanie pracy z człowiekiem powoduje, że rynek ten nie może być pozostawiony sam sobie.B = LB - LAPopyt na rynku pracy tworzą pracodawcy.Podaż na rynku pracy tworzą pracobiorcy.Całą ludność można podzielić na ludność w wieku przedprodukcyjnym, produkcyjnym (młodzież ucząca się, kobiety wychowujące dzieci, wszyscy którzy chcą podjąć pracę na warunkach oferowanych przez rynek pracy) i poprodukcyjnym.Wszyscy ci, którzy chcą podjąć pracę na warunkach oferowanych przez rynek pracy tworzą zasób siły roboczej.Sr = Z + Bgdzie:Z - posiadający zatrudnienieB - bezrobotniSr - zasób siły roboczejDo dalszej analizy wprowadzimy współczynnik aktywności zawodowej:gdzie:LP - ludność w wieku produkcyjnymIm wyższy jest ten współczynnik, tym więcej osób należących do zasobu siły roboczej chce podjąć pracę.Sv = a • LPB = Sr • ZB = a • LP • ZPonieważ współczynnik aktywności zawodowej w krótkim okresie czasu nie zmienia się, to największy wpływ na bezrobocie ma ilość zatrudnionych w gospodarce narodowej.Wielkość bezrobocia określa kondycję gospodarki narodowej.Stopa bezrobociaW literaturze ekonomicznej bardzo często kwalifikując osoby jako bezrobotne podaje się różne kryteria.Zbiór osób pozbawionych pracy określa się w następujący sposób:lbezrobocie dotyczy osób pozostających bez pracy (nie wykonujących pracy najemnej oraz nie pracujących na własny rachunek);llbezrobocie dotyczy osób zdolnych i gotowych do pracy na warunkach oferowanych przez rynek pracy;llbezrobocie dotyczy osób poszukujących pracy;llw Polsce - do bezrobotnych zalicza się osoby, które są zdolne i gotowe podjąć pracę, pozostające jednak bez pracy i zarejestrowane w biurach pracy jeżeli: nie pobierają renty i emerytury, nie są właścicielami gospodarstw rolnych oraz nie prowadzą działalności gospodarczej na własny rachunek.lStatyczna i dynamiczna kwalifikacja bezrobociaBezrobocie kwalifikowane statycznie ujmowane jest jako zasoby przyporządkowane do określonej grupy.Bezrobocie kwalifikowane dynamicznie - pomiędzy tymi zasobami będą występowały określone przepływy powodujące zmiany ich stanu.lZwolnienia z pracy (z różnych przyczyn).llZnalezienie pracy [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

do ÂściÂągnięcia * pdf * ebook * download * pobieranie

Tematy