[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Kalifowieegipscy byli jedynie władzą kościelną, Pomarł Zupełnie podobneopowiadania o śmierci ostatniego kalifa znajdujemy w innychśredniowiecznycn dziełach europejskich (np.w dziele króla Hetuma FlosHistoriarum Orientis), muzułmańskich (np.u historyka arabskiego z XIVw.Ibn al-Furata) oraz armeńskich (np.u Grzegorza Akanca).Wszystkiepowstały zapewne na tle skąpstwa kalifa al-Mu-stasima billah, które stałosię przysłowiowe.XXVIMędrcami W tekście starofrancuskim użyto wyrazu cas-ses, któryBenedetto niesłusznie poprawił na sajes.Jest to syryjsko-arabski wyrazkaszisz lub kasis (kisis), który oznacza duchownych chrześcijańskich.Wyraz ten spotyka się często w dziełach europejskich, szczególnieportugalskich podróżników, którzy używają go na oznaczenieduchownych muzułmańskich.Kaszisz, kasis nie jest jedynym wyrazemwschodnim, który wzbogacił język Marka Polo.Ewangelii Kilka wierszy niżej nasz podróżnik precyzuje cytat.Rzeczywiście słowa pochodzą z Ewangelii św.Mateusza (17, 20): Jeślibędziecie mieć wiarę jako ziarno gorczyczne, rzeczecie tej górze: Przejdzstąd tam, a przejdzie, i nic niepodobnego wam nie będzie." Por.takżeMateusz 21, 21.XXVIIEwangelii Mateusz 18, 9: A jeśli oko twoje gorszy cię, wyłup je izarzuć od siebie.Lepiej ci jest z jednym okiem wnijść do żywota nizli zdwojgiem oczu być wrzuconym do piekła ognistego." Por.także Mateusz5, 29.XXIXCud Opowiadanie, które wypełniło rozdziały XXVI XXIX, mawyraznie charakter legendarny.To zwalnia nas od zastanawiania się, czydata (1255) jest prawdziwa i o jakim kalifie jest mowa.Bardzo podobne opowiadanie kursowało w ostatnich dziesiątkach lat XIXw.w Egipcie.W opowieści egipskiej góry Mokkattan (na południowymwschodzie od Kairu) ruszyły się z posad i posuwały się na Kair; dopieroświątobliwy szewc je zatrzymał.XXXTauris Dzisiaj Tebryz.Miasto to leży na terytorium Azerbajdżanuperskiego, na wschód od jeziora Urmia.Założenie miasta przypisująpisarze muzułmańscy Abbasydom (VIII w.), ale niesłusznie, gdyż Tebryzbyło znane już w IV w.Za panowania Arabów Tebryz był osadą bez większego znaczenia, choćsamo położenie między Małą Azją a krajami Kaukazu na urodzajnejrówninie, skąd był łatwy stosunkowo dostęp na zachód, południe ipółnocny wschód, predestynowało to miasto do odegrania ważniejszejroli.W tym czasie jednak obszar Azerbajdżanu był widowniąustawicznych walk i Tebryz zmieniał często panów.Nieco większe znaczenie, co prawda o charakterze lokalnym, miał Tebryzza Seldżuków, zwłaszcza pod rządami tureckich Ildigizidów, którzypanowali w Azerbajdżanie i w Tebryzie mieli swoją rezydencję.Sytuacja radykalnie się zmieniła od pojawienia się na Bliskim WschodzieMongołów.Tebryz, zdobyty przez nich w r.1263, stał się niebawemstolicą państwa ilchanów i pozycję tę utrzymał do r.1305.Władcy mongolscy otoczyli Tebryz nowym murem oraz rozbudowali iupiększyli miasto.Wznieśli tam obserwatorium astronomiczne, szpitale idomy zajezdne, otworzyli biblioteki i szkoły.Dokoła rozbudowy Tebryzuzasłużył się szczególnie ilchan Gazan, który nawet tam zostałpogrzebany.Również w dziedzinie handlu Tebryz zdystansował Bagdad.Dziękiopiece ilchanów Tebryz stał się ważnym rynkiem, na którym towaryprzywożone ze Wschodu znajdowały nabywców wśród kupcóweuropejskich.Towary, przywożone do portów nad Zatoką Perską, szłydalej na północ do Tebryzu drogami rzecznymi i lądowymi.Genueńczycy i Wenecjanie zdawali sobie doskonale sprawę z ważnościTebryzu dla handlu światowego, toteż dość wcześnie (ok.1264 r.) tamhandlują i pośredniczą w stosunkach dyplomatycznych między ilchanamiperskimi a Europą zachodnią.Irak Irak jest właściwie nazwą obszarów ograniczonych od zachoduPustynią Syryjską, od południa pustynią Arabii i Zatoką Perską, odwschodu górami Zagrosu (Dżebel Ham-rin) i Chuzistanem, na północyzaś linią al-Anbar Tekrit.Niekiedy jednak nazwę tę rozciągano i na prowincję al-Dżibal nad Morzem Kaspijskim, a więc na teren, który przylega doAzerbajdżanu.Kremosoru Pisownia cremosor oddaje perski termin garmser (ciepłekraje).Tak nazywał się równoleżnikowy pas Persji obejmującypołudniową część prowincji Fars i Kirman.Na obszarze Garmseru leżałomiasto Kamadin lub Dżiruft opisane przez Marka Polo w rozdzialeXXXVI.Zdradliwi _ Drogi wiodące do Tebryzu były strzeżone przez posterunkiwojskowe zwane tangaułami, które za swoje usługi pobierały od kupcówdodatkową opłatę, zwaną przez podróżników włoskich tancaulaggio.Ponadto osady okoliczne były odpowiedzialne za rabunki dokonane nadrogach w ich obrębie.Barsama Bar Sauma był jedną z osobistości występujących przeciwkoNestoriuszowi.Jego działalność potępił sobór w Chalcedonie w 451 r.Mimo to cieszył się szczególną czcią w Armenii, gdzie istniało wieleklasztorów pod jego wezwaniem.Karmelitańskiego Zakon karmelitów (Ordo Fratrum Beatae VirginisMariae de Monte Carmelo) nosi nazwę od pasma górskiego w Palestynie(dziś Dżebel el-Karmel lub Dże-bel Mar Eljas na południe i zachód odmiasta portowego Hai-fy).Klasztor powstał w połowie XII w., aledopiero w r.1226 papież Honoriusz III zatwierdził regułę.Misje karmelitów działały w XVII w.w Syrii, Persji, państwie WielkiegoMogoła (Indie), na Malabarze i nawet w Chinach.Strój karmelitów składa się z długiej sutanny z brązowego sukna,przepasanej czarnym skórzanym pasem i z kapiszonem; na szyi nosząszkaplerze.Na.uroczystości wkładają biały płaszcz z białym kapiszonem.Bracia Zw.Ducha Zakon Sw.Ducha należy do rzędu zakonów,którym przysługuje miano szpitalniczego.Zakon powstał w końcu XII w.w Montpellier we Francji i jego zadaniem było nieść pomoc biednym ichorym.W połowie XIII w
[ Pobierz całość w formacie PDF ]