[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Bohater reklamy nie może być „ bezpłciowym monstrum”, dlatego w reklamach widzimy modelowy wizerunek kobiety, mężczyzny, dziadka, dziecka czy rodziny.Te modelowe wizerunki bohaterów buduje się, opierając się na powszechnie występujących stereotypach.W ten sposób wykreowana postać jest łatwo i szybko identyfikowana przez publiczność.Posługiwanie się stereotypemw reklamie nie tylko zwiększa sprzedaż reklamowanego produktu.Stereotyp wykorzystany w reklamie w ten sposób zostanie wzmocniony i utrwalony w świadomości odbiorców (Pawlica B., Widawska E., 2001).Reklama może mieć formę bardzo prostą i zasięg lokalny, czasem ograniczony do wąskiego kręgu odbiorców, ale może też być praktyką bardzo złożoną, obejmującą niezwykle dokładne badania rynku i kampanie multimedialne o zasięgu światowym różni się w zależności od odbiorcy, do którego jest skierowana, na przykład do dzieci stawia pewne problemy techniczne i moralne wyraźnie różne od tych, jakie wiążą się z reklamą skierowaną do dorosłych, dysponujących określoną wiedzą.W reklamie stosowane są różne środki przekazu i techniki, a ponadto można wyróżnić wiele typów samej reklamy takie, jak komercyjna reklama produktów i usług, reklama użyteczności publicznej, prowadzona na rzecz różnych instytucji, programów i spraw, a także reklama polityczna prowadzona w interesie partii i kandydatów, co jest zjawiskiem coraz powszechniejszym ().Reklamy podzielić można również ze względu na ich adresata.Jak się wydaje, najważniejszymi kryteriami są dziś płeć i wiek, rzadziej pozycja zawodowa, czy zainteresowania.Z punktu widzenia niniejszej pracy podkreślić trzeba, że niezwykle ważną grupą adresatów reklam są we współczesnym świecie dzieci (Kossowski P., 1999, s.95).Ukazuje się w nich obok reklamowanych produktów „właściwe miejsce” w społeczności dla dziewczynek, które mogą być doskonałymi opiekunkami dla rozkrzyczanych bobasów - zabawek oraz chłopców, którzy walecznie stawiają czoła wszelkim niebezpieczeństwom (Widawska E., Pawica B., 2001).Znaczna część reklam adresowanych do dzieci jawnie stara się wyzyskiwać ich łatwowierność i podatność na wpływy, w nadziei, że dzieci będą wywierać nacisk na rodziców, by kupowali wyroby, które nie przyniosą im żadnego prawdziwego pożytku.Dzieci błyskawicznie zapamiętują i wielokrotnie powtarzają z właściwym sobie wdziękiem przypadkowe reklamy, przez co w sposób niezauważalny wpływają na postawę swoich rodziców czy całego otoczenia (Kwarciak B., 1999, s.283).Techniką, znakomicie nadającą się do promowania produktów dla dzieci jest animacja, która zdolna jest wytworzyć ciepłą, przyjazną atmosferę, która wyjątkowo silnie przyciąga uwagę widzów (Kall J., 1995, s.115).We współczesnym społeczeństwie reklama odgrywa coraz większą rolę.Determinuje też w coraz większym stopniu logikę rozwoju mass mediów, a szczególnie telewizji.Zakres i siła oddziaływania reklamy są tak ogromne, iż pełni ona funkcję jednego z najistotniejszych czynników kształtowania tożsamości - szczególnie młodego pokolenia (red: Skrzypczak J., s.464).Niewątpliwie w zamyśle reklamodawców kierujących swe przekazy do dzieci mieści się swoista edukacja, polegająca na przygotowaniu sobie przyszłego klienta i konsumenta (Kossowski P., 1999, s.96)2.2.Fenomen popularności reklam telewizyjnych wśród najmłodszychodbiorcówReklamy otaczają polskie dziecko od kilku lat.„Domową” odmianą reklamy jest reklama telewizyjna.Z pewnością jest najskuteczniejsza i z nią właśnie ono najczęściej obcuje, oglądając po kilka godzin dziennie telewizję (Kossowski P., 1999).Wszystkie dzieci oglądają często reklamy telewizyjne i bardzo je lubią.Oglądają je nie tylko przed oczekiwanym programem, ale przerywają w domu ulubione zabawy, gdy usłyszą i zobaczą, że na ekranie jest reklama (Masiuk T.,1994).Do przerywania jakiejś czynności w celu obejrzenia reklamy przyznało się 23 ze 105 dzieci, w tym 8 przedszkolaków na 30 i 15 dzieci z klas I-III na 75 pytanych.Czynności, które przerywano, to zabawa (21 przypadków na 105 możliwych) i w dwóch przypadkach odrabianie lekcji, (Kossowski P., 1999, s.153).Według P.Kossowskiego dzieci oglądają codziennie od kilkunastu do kilkudziesięciu różnych filmów reklamowych (ok.30), bowiem przekazy te powtarzają się lub występują w wersjach przekształconych, zmodyfikowanych (Kossowski P., 1999, s.144).Z badań przeprowadzonych w 1994 roku wśród 200 uczniów klas I-III wynika, że dzieci najczęściej i najchętniej oglądają reklamy przed dobranocką.Najbardziej podobają im się reklamy prezentujące następujące zabawki:- lalki Barbie,- klocki lego,- klocki Transformer,- gry komputerowe.W drugiej grupie reklam, które podobały się dzieciom, są słodycze:- baton Milky Way,- baton Mars,- guma Boomer,- baton Snickers,- chrupki Snack.Dzieci oglądały te reklamy okazjonalnie, najczęściej przed filmami dla dorosłych (Wolny I.,1995).To, co dzieciom najbardziej podoba się w reklamach, to wpadające w ucho melodyjne piosenki.Lubią je nucić i śpiewać przy różnych okazjach.Często znajomość tych śpiewanych treści reklam jest źródłem popisów dziecięcych w rodzinnym gronie, a także okazją do wykazania wśród rówieśników, kto jest lepszy (Masiuk T., 1994).Podoba się także dzieciom w reklamach animacja.Wspaniałe są, według nich komputerowe techniki obrazu, nazywają je: „ …wszystko się zmienia, przemienia, obrazy się zmieniają, jest ładny obraz”.Przemawia do ich wyobraźni świat barw, spostrzegają piękną kolorystykę, estetykę i smak.Spostrzegają w reklamach również fabułę.Lubią takie, w których, jak mówią: „…coś się dzieje, dużo się zdarza, to takie małe bajki”.Podoba im się w reklamie humor sytuacyjny i śmieszne dialogi.Lubią też reklamy, które robią niezwykłe wrażenie, np.: „…podoba mi się, że jest tak dużo rozwieszonego prania” (Masiuk T., 1994).Najmłodszym odbiorcom podoba się humor i pogoda reklamy, podkreślają również, iż bardzo przywykły do obecności reklamy w telewizji, że bardzo odczułyby jej brak.Dzięki niej mogą wyobrazić sobie niesamowite zabawy i przygody (Wolny I., 1995)
[ Pobierz całość w formacie PDF ]