[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jest to termin maksymalny (adeptem) W pewnych przypadkach ustawodawca określa termin minimalny (ad quo), czyli okres, który musi upłynąć, aby czynność mogła być dokonana.Przykładem takiego terminu jest termin pomiędzy doręczeniem zawiadomienia, a terminem rozprawy głównej (art.353 g l k.p.k.)- Termin maksymalny ma na uwadze zasadę szybkości procesu.Termin zaś minimalny jest gwarancją lepszego przygotowania się do czynności.4.Ustawa przedstawia terminy w różny sposób.Mogą one być określone upływem czasu:lw godzinach (np.art.248 k.p.k.),lldniach (art.126 § l k.p.k.).llw miesiącach (art.310 § 2 i 3 k.p.k.),lla nawet w latach (art.555 k.p.k.).lNiekiedy termin jest określany relatywnie, to znaczy wskazana jest czynność procesowa np.- "do rozpoczęcia przewodu sądowego" (art.41 § 2, 54 § l, 59 § 2,62 § l, 90 k.p.k.)- lub "przed rozpoczęciem pierwszego zeznania na rozprawie przed sądem pierwszej instancji"(art.186 k.p.k.).Określa się go również stówami:- "niezwłocznie" np.(art.244,408,412,463 k.p.k.)- lub "bezzwłocznie" np.(art.21 § l, 261 § l k.p.k.), albo "natychmiast" (art.382 k.p.k.).Terminy procesowe też bywają określane blankietowe i zależą od uznania organu np.- na "okres oznaczony, niezbędny do ukończenia śledztwa" - art.263 § 2 pkt.2 k.p.k.;- na "czas oznaczony" art.210 § 3 k.p.k.).Wypełniając określenie blankietowe organ procesowy ustala to określając dzień, miesiąc, rok (np.do dmą l października 1998 r.).5.1 Terminy ze względu na następstwa ich niezachowania dzielimy z reguły na trzy kategorie:1) termin prekluzyjny,2) termin zawity,3) termin porządkowy.5.2.Termin prekluzyjny ma charakter materialno-procesowy.Jest to okres czasu, w którym czynność procesowa musi być wykonana pod rygorem bezskuteczności.Termin ten jest ogólnie obowiązujący i charakteryzuje się nieprzywracalnością i nieprzekraczalnością Są to terminy: np.- przedawnienia karalności przestępstw ściganych ż oskarżenia publicznego (30 - gdy czyn stanowi zbrodnię zabójstwa, 20 - gdy czyn stanowi inną zbrodnię, 10 - gdy czyn stanowi występek zagrożony karą pozbawienia wolności przekraczającą 3 lata, 5 - gdy czyn jest zagrożony karą pozbawienia wolności me przekraczającą 3 lat, 3 - gdy czyn jest zagrożony karą ograniczenia wolności lub grzywną -art.101 § l k.k.);- przedawnienia karalności przestępstwa ściganego z oskarżenia prywatnego (z upływem roku od czasu, gdy pokrzywdzony dowiedział się o osobie sprawcy przestępstwa, nie później jednak niż z upływem 3 lat od czasu jego popełnienia - art.101 § 2 k.k.)- przedawnienia wykonania kary (30 - w razie skazania na karę pozbawienia wolności przekraczającą 5 lat albo karę surowszą, 15 - w razie skazania na karę pozbawienia wolności nie przekraczającą 5 lat, 10 - w razie skazania na inną karę - art.103 k.k.)- roczny termin od daty uprawomocnienia się orzeczenia do zgłoszenia żądania odszkodowania za niesłuszne skazanie (art.555 k.p.k.);- 6-miesięczny termin od daty uprawomocnienia się postanowienia dla Prokuratora Generalnego do uchylenia na niekorzyść postanowienia o umorzeniu lub warunkowym umorzeniu postępowania przygotowawczego (art.328 § l k.p.k.);- 7-dniowy termin odroczenia wydania wyroku (art.411 k.p.k.).Podane terminy są określone w sposób bezwzględny.Terminy prekluzyjne bywają również określane relatywnie, a więc przez określenie momentu procesowego np.do rozpoczęcia przewodu sądowego (art.41, 54,59,62,90 k.p.k.).5.3.Termin zawity jest to okres czasu, w którym czynność procesowa musi być wykonana pod rygorem bezskuteczności.Termin ten może być natomiast przywrócony.Terminy zawite są jedynym rodzajem terminów, które definiuje ustawa.Przepis art.122 § 2 k.p.k.stanowi, że zawite są terminy do wnoszenia środków zaskarżenia oraz inne które ustawa za zawite uznaje np.art.46 lub art.126 k.p.k.Czynność dokonana po upływie terminu zawitego jest bezskuteczna (art.122 § 1 k.p.k.).Terminy zawite obowiązują strony, a ich przywrócenie przysługuje organom.Jeżeli niedotrzymanie terminu zawitego nastąpiło z przyczyn od strony niezależnych (np.ciężka choroba, powódź uniemożliwiająca dojazd do urzędu pocztowego), strona w terminie zawitym 7 dni od daty ustania przeszkody może zgłosić wniosek o przywrócenie terminu, dopełniając jednocześnie czynności, która miała być w terminie wykonana; to samo stosuje się do osób nie będących stronami (art.126 § 1 k.p.k.).Przepis ten stosuje się także do osób nie będących stronami.Brak pouczenia o terminie lub błędne pouczenie zawsze powinno być podstawą przywrócenia terminu.Zaniedbanie natomiast terminu przez obrońcę może być przyczyną odmowy przywrócenia terminu stronie.W kwestii przywrócenia terminu orzeka postanowieniem organ, przed którym należało dokonać czynności (art.126 § 2 k.p.k.).Na odmowę przywrócenia terminu przysługuje zażalenie (art.126 § 3 k.p.k.).Wniosek o przywrócenie terminu ex legę nie wstrzymuje wykonania orzeczenia
[ Pobierz całość w formacie PDF ]