[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Oba te pakiety musimy mieć, aby konwertować pliki z jednego z tych formatów do drugiego.Pracując na Macintoshu, do konwersji plików możemy wykorzystać bezpłatny (freeware) program Sparkle.Sparkle potrafi odczytywać i odtwarzać pliki MPEG oraz QuickTime'a, także dokonywać konwersji pomiędzy tymi formatami.Dodatkowo można użyć programu AVI->Quick, który zamienia pliki AVI (Video for Windows) na pliki w formacie QuickTime.Jeśli do zapisywania Twoich plików używasz formatu QuickTime, ale chciałbyś, by pliki te można było odtwarzać także na innych platformach sprzętowych, nie tylko na Macintoshach, powinieneś „spłaszczyć” ten plik.Spłaszczenie pliku QuickTime oznacza przesunięcie wszystkich danych na jeden poziom, tak by informacja mogła być odczytana również na innych platformach sprzętowych.Przy pracy w systemie Macintosh, do spłaszczania plików wideo w formacie QuickTime może posłużyć mały, bezpłatny programik o nazwie FastPlayer.W systemie Windows to samo zadanie może spełnić program Qflat.Adresy FTP dotyczące tych programów i inne informacje znajdziesz w dodatku A.Jeśli chcesz rejestrować obraz wideo i zapisywać go w formacie RealVideo lub konwertować do tego formatu obrazy wideo zapisane w innych formatach, możesz wykorzystać do tego celu program Real Producer firmy Real Networks.Został on stworzony specjalnie w celu edycji plików audio i wideo przeznaczonych do transmisji przy wykorzystaniu serwerów medialnych firmy i odtwarzania przy użyciu RealPlayera.Więcej informacji na ten temat możesz znaleźć na WWW pod adresem:http://www.real.com/products/tools/index.htmlPliki wideo w sieciKorzystając ze zwyczajnego biurkowego komputera i przeciętnego sprzętu wideo, jaki zwykle wala się po domu, nie zdołamy wyprodukować rzeczywiście dobrego wideoklipu o dużej rozdzielczości obrazu i dużej prędkości odtwarzania.Jest to ambitny cel nawet dla profesjonalistów, którzy na specjalistyczny sprzęt wydali po kilka tysięcy dolarów.Wszystkim, co możemy osiągnąć za pomocą naszego zwykłego domowego wyposażenia, jest krótki filmik (mniej niż minutę) wyświetlany w niewielkim oknie, przy prędkości odtwarzania tak dobranej, by uniknąć poważniejszych zakłóceń prędkości ruchu.Nawet wtedy rozmiary pliku, jaki uzyskamy, będą spore.Jak już wielokrotnie podkreślałam, umieszczanie w sieci plików o dużych rozmiarach nie jest dobrym pomysłem, ze względu na ich długi czas transmisji przez sieciowe złącze.Musimy więc pójść na kompromis.Ostateczny rozmiar pliku wideo zależy od kilku czynników.lRozmiar obrazu (rozdzielczość).Im mniejsza powierzchnia obrazu, tym mniej mamy do zapisania na dysku informacji.Ukierunkuj się na rozdzielczość 240x180, 160x120 a nawet jeszcze mniejszą.llPrędkość odtwarzania.Im mniej ujęć na sekundę, tym mniejszy plik; niestety, tym gorzej z gładkością ruchu i płynnością akcji.Zachowanie dostatecznej prędkości odtwarzania to jeden z najważniejszych czynników, decyduje o dobrym wrażeniu widza.Jeżeli więc pozostaje Ci jakieś pole do manewru, spróbuj najpierw oszczędzić na czym innym niż prędkość odtwarzania.15 ujęć na sekundę uchodzi za bardzo dobrą prędkość odtwarzania dla cyfrowego wideo, być może uda Ci się zejść do 10 bez drastycznego pogorszenia sytuacji.llGłębia koloru.Podobnie jak w przypadku pojedynczych obrazów, ograniczenie liczby barw występujących w obrazie ma zbawienny wpływ na wielkość pliku.llŚcieżka dźwiękowa.Stosuje się tu wszystko, o czym mówiliśmy wcześniej.(Możesz też w ogóle zrezygnować ze ścieżki dźwiękowej, oczywiście o ile się da.)llAlgorytm kompresji.Pewne systemy kodowania sprawdzają się lepiej niż inne dla określonego rodzaju obrazu wideo.Przykładowo, te które stosują metodę porównywania ujęć (frame differencing) są lepsze dla filmów, w których sporą część kadru zajmuje nieruchome tło.Większość programów pozwala poeksperymentować z różnymi systemami kodowania i różną gęstością rozmieszczenia ujęć kluczowych.Wypróbuj kilka wersji, aby wybrać najmniejszy plik.lNie tylko rozmiar pliku się liczy.Jakość obrazu i prędkość odtwarzania także mają duże znaczenie i musimy je brać pod uwagę, podejmując ostateczne decyzje.Możemy, na przykład, poświęcić wysoką jakość obrazu na rzecz gładkiego, płynnego odtwarzania lub ograniczyć ilość barw, ale za to wprowadzić ścieżkę dźwiękową.Jeśli chodzi o produkcję wideoklipów, jest kilka zasad, których warto przestrzegać.Dzięki temu uda się nam osiągnąć optymalną jakość dźwięku i obrazu, przy zachowaniu stosunkowo niewielkich rozmiarów pliku, tak by móc łatwo przesyłać go w sieci:lŚciągaj obraz wprost z kamery za pomocą karty wideo.Jeśli musisz użyć taśmy wideo, postaraj się o taśmę jak najlepszej jakości.llJeśli możesz użyć sprzętu S-video, użyj go.llŚcieżkę dźwiękową nagrywaj oddzielnie, korzystając ze wskazówek podanych w pierwszej części tego rozdziału.Później dołączysz ją do pliku w programie do edycji obrazu wideo.llPodobnie jak w przypadku dźwięku, także obraz wideo należy tworzyć z zachowaniem jak najlepszej jakości.Później możemy użyć programu do edycji, aby ograniczyć liczbę kolorów, rozdzielczość, prędkość odtwarzania itd.Efekt będzie lepszy, niż gdybyśmy dokonali próbkowania obrazu przy niższych ustawieniach tych parametrów.Trzeba jednak pamiętać, że do przechowania takiego pliku wideo na czas jego edycji potrzebne nam będzie mnóstwo pamięci dyskowej, dyski o pojemności wielu gigabajtów nie są niczym niezwykłym w tej branży.llKompresji dokonuj na samym końcu
[ Pobierz całość w formacie PDF ]