Wyspy szaleństwa Graves Robert

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Tylujest sławą okrytych wodzów naszego narodu, którzy w ten sposób po-stępowali w przeszłości, że niewątpliwie znużyłbym umysł i język,gdybym chciał przypomnieć ich wszystkich.Nie wolno mi jednak po-minąć w pochwałach ich mężnych podkomendnych, którzy zawsze,przy każdej okazji byli wierni i posłuszni, pełni rycerskości i cnoty wsłowie zarówno, jak w czynie.Jeśli w odniesieniu do obecnych czasówpochwały moje muszą być nieco ograniczone, nie jest to winą żołnierzyi marynarzy.Pewne lata dają lepsze plony niż inne.Ostatnio nasi dziel-ni włodarze zebrali skąpe żniwa, a przywódcy ich zarobili na niewielepochwał - zwłaszcza ci szukający przygód na pełnym morzu, gdzieniebezpieczeństw i trudności jest mnóstwo, a środków ratunku mało.Starzy żeglarze mogą ganić dzisiejszych ludzi, że są gorsi od na-szych przodków, którzy głębokimi bruzdami worali się we wschodniemorza.Zmiali to byli mężowie, przyznaję; lecz jakże mało dokonali nazachodniej półkuli, tym niemal nieograniczonym polu dla podbojów iodkryć, a jakąż świetną plejadą wspaniałych żeglarzy możemy się tupochwalić! W pierwszym ich szeregu stoi Krzysztof Kolumb, którywzgardzony i odepchnięty przez wiele koronowanych głów, wyruszyłwreszcie w drogę pod patronatem katolickich monarchów Izabeli i Fer-dynanda i odkrył ten oto kontynent Ameryki, trwałą opokę, na którejzbudowano od tej pory tyle znakomitych gmachów, duchowych jak idoczesnych.Następcą jego był Hern�n Cortez, zdobywca Meksyku,słynący z poszerzenia imperium o olbrzymie tereny i ze swych wielkichczynów.Tutaj, do Peru, przybył Francisco Pizarro i jego nieliczna sławąokryta drużyna, która miała podbić tak bogate i ludne prowincje.Następnie Ferdynand Magellan - wierny sługa Hiszpanii, choć41Portugalczyk - który byłby opłynął świat całkiem dookoła, gdyby niespotkał go przedwczesny koniec mniej szczęśliwy, niż na to odważnyduch zasługiwał.Potem Vasco da Gama szukał dalekich krajów i otwo-rzył dla swego narodu, a więc i dla naszego, drogi handlu ze Wscho-dem.Zmiałe - nie można przeczyć - były poczynania Anglików,Drake'a, Candisha i naszego więznia Hawkinsa, którzy pozazdrościw-szy sławy Magellanowi przepłynęli cieśninę nazwaną jego imieniem iwnieśli niepokój na morza, przez długie lata bezpieczne i spokojne podnaszym berłem i trójzębem.Mimo to wszystko widzę w tobie odkrywcę ani mniej znakomitego,ani mniej sławnego od tych, których wymieniłem.W każdym kraju, nacałej przestrzeni dziejów kierownictwo wielkich wypraw powierza sięludziom, którzy przez wzgląd bądz to na swoje zdolności, bądz na god-ność swej postawy, czystość życia czy też takt i autorytet zasłynęlipowszechnie jako sprawiedliwi panowie wojny i pokoju; szczęśliwebowiem wypełnienie podjętych przez nich zadań zależy od wytrawnejmądrości ich postępowania.Jestem przekonany, że wszystkie te warto-ści łączą się w twojej osobie.Postępki twoje potwierdzają słusznośćwyboru, jakiego dokonał jego królewska mość, powołując cię do odda-nia tak wielkiej usługi Bogu i jemu samemu: mianowicie do spacyfi-kowania i nawrócenia pogan zamieszkujących dalekie Wyspy Salomo-na, ukryte w wielkim odmęcie, który oddziela wybrzeża Nowej Hisz-panii i Peru od wybrzeży Filipin i Japonii.Ja osobiście nie mam naj-mniejszej wątpliwości, że rządy, które ustanowisz, będą pełne chwały itryumfu i że ludzie poddani twej władzy pozostaną nam wierni; tak iż zgóry pochwalić cię już można za twoją znamienitą zapobiegliwość,roztropność i męstwo.***Skończywszy przemówienie, wicekról odrzucił na bok zwój perga-minu, podał dłoń do ucałowania, po czym rzekł energicznym tonem:42- Przyjacielu, mam jeszcze dwie rzeczy do dodania.Po pierwsze,powtarzam, że twoja flotylla ma opuścić port Callao najpózniej w pią-tek, od dziś za trzy dni.Po wtóre, będę cię trzymał za słowo, dane miprzez twoją małżonkę.A teraz żegnaj i niech cię Bóg prowadzi! Na-czelny admirał Mórz Południowych zastąpi mnie w porcie, a dzieńtwego odjazdu będzie ogłoszony świętem publicznym.Wstał i wyszedł pośpiesznie przez małe drzwiczki.Don Alwar, któ-ry właśnie miał rozpocząć przygotowaną mowę dziękczynną, był za-skoczony.Zamrugał powiekami, otworzył szeroko oczy, po czym zwolna nasadził na głowę przybrany piórami kapelusz i zbierał się już doodejścia, gdy mój chrzestny ojciec zatrzymał go uprzejmie, mówiąc, żemusi jeszcze chwilę zostać.- Ależ, człowieku, przecie audiencja skończona!- Tak jest, don Alwarze, lecz nadworny malarz wicekróla otrzymałrozkaz wymalowania cię stojącego tutaj na tle otwartego okna z kró-lewskim patentem pod pachą, skromnie słuchającego przemówieniawicekróla.Mocą malarskiej licencji twoja flotylla, stojąca na kotwicy,uwidoczniona będzie za twoją postacią.Płótno jest nader obszerne.- Ależ na skończenie takiego dzieła potrzeba miesięcy - wyjąkał ge-nerał - zwłaszcza że markiz jest tak niesłychanie zajęty.- Nie, nie - rzekł mój chrzestny ojciec uspokajająco.- yle mnie zro-zumiałeś, panie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

do ÂściÂągnięcia * pdf * ebook * download * pobieranie

Tematy