[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Będą się kurczowo trzymali tej obietnicy.W dosłownym jej znaczeniu, ale proszę nieliczyć na nic więcej.- Wszyscy mi to mówią.Mimo to zamierzam wziąć trochę wolnego, by pozałatwiaćosobiste sprawy.- Przepustka? - Spojrzała na niego z powątpiewaniem.- Myśli pan, że dadzą panu wolne?- Jako dowódca floty sam sobie mogę wypisać urlop - odparł.- Sprytne.Długo pana nie będzie?- Nie.Góra trzydzieści dni.Spojrzała na niego z podziwem.- To będzie wielkie osiągnięcie, jeśli uda się panu zniknąć przed biurokracją Sojuszu natak długo.Chociaż zebrało się panu na pewno sporo urlopu za te lata spędzone w hibernacji.Nie mówiąc już o zaległym żołdzie za sto lat i odsetkach.- %7łołd? Urlop? - Geary pokręcił głową.- Nic mi się nie należy.- Zobaczył, że te słowa jązaskoczyły.- W czasie gdy spałem, nastąpiły zmiany w regulaminie.Wprowadzono stosowne usprawnienia", ponieważ znaleziono kilku rozbitków dryfujących nawet przez kilka lat.Gryzipiórki uznały, że okres spędzony podczas hibernacji nie jest wliczany do służby.Dlatego nie należą mi się żadne pieniądze ani urlopy.- Rozumiem.- Rione pokręciła głową, uśmiechając się pod nosem.- Biurokraci zawszeznajdą sposób, żeby nie płacić za nadgodziny.Czym to usprawiedliwiono tym razem?- Uznano, że ludzie podczas hibernacji nie wykonują obowiązków służbowych, bowiemregulamin mówi wyraznie, że powinni stawić się na każdy rozkaz".- Geary wzruszyłramionami.- Na szczęście zasada starszeństwa ocalała, dlatego lata hibernacji zostaływliczone w staż oficerski.Gdyby nie to, mógłbym być co najwyżej jednym z najmłodszychkapitanów tej floty.- Ciarki mnie przechodzą na myśl o tym, jak byśmy skończyli, gdyby nie ten przepis.-Rione westchnęła.- Nawet najbardziej zawzięty agnostyk musiałby przyznać, że w panaprzypadku, admirale Geary, zadziałała ręka Opatrzności.Roześmiał się.- Szkoda tylko, że żywe światło gwiazd nie zadbało równie dobrze o moje stare kontabankowe.Zamknięto je, jak tylko uznano mnie za martwego, więc nie skorzystam nawet natym, że moje pieniądze były zdeponowane przez całe sto lat.Posiadam dzisiaj tylko to, codostałem po znalezieniu i wybudzeniu.Admiralska pensja będzie z pewnością sowita, ale napewno nie stanę się bogaczem.No i mam trochę wolnego.Na szczęście nie przepadł mizaległy urlop z poprzedniego okresu służby.- Może być pan zatem pewien, że ona nie leci na pańskie pieniądze.Geary rzucił jej poirytowane spojrzenie.- Nigdy nie podejrzewałem ani Tani, ani innej kobiety o podobne motywy.Rione udała, że się gnie z bólu.- To był mocny cios.- Zdziwiła się, gdy zauważyła, że Geary nie reaguje na żart.- O cochodzi? Czy wszystko się w końcu nie ułożyło? Za kilka dni będziecie mogli porozmawiać.Może mi pan wierzyć, wiem doskonale, jak trudno wam było się powstrzymać przed słowemczy gestem, który mógłby okryć ją albo pana hańbą.- Dziękuję.- Wiedział, że ma nadal srogą minę.- Ja po prostu.sam nie wiem.- Ciche dni? - zapytała, zniżając głos.- Nie.Przynajmniej nie z mojej strony.- Aha.Rzucił szybkie spojrzenie w jej kierunku.Patrzyła gdzieś w kąt, jej twarz znówprzypominała nieprzeniknioną maskę.- Co to miało znaczyć?- Tylko tyle, admirale, że tę sprawę musi pan załatwić osobiście.- Ja nie.- Nie ze mną powinien pan omawiać problemy natury osobistej, tylko z nią.- Nie mogę.Na pewno nie przed przyszłym tygodniem.I mam nadzieję, że zdołam tymrazem dobrze dobrać słowa.Rione raz jeszcze pokręciła głową.Zanim wyszła, zmierzyła go ostrym spojrzeniem.- Proszę zdać się na instynkt, admirale.Po wyjściu Wiktorii Geary siedział jeszcze przez chwilę, a potem opuścił kajutę, abyprzejść się korytarzami Nieulękłego".Mimo póznej pory tłoczyło się na nich sporopodekscytowanych członków załogi rozmawiających o powrocie do domu i zakończeniuwojny.Dzisiaj nie spoglądali na niego z nadzieją, widział w ich oczach jedynie wdzięczność,a ta była o wiele łatwiejsza do zniesienia, mimo że przy każdej okazji podkreślał, iż to oniwygrali tę wojnę, nie on, bo to dzięki ich bohaterstwu można było pokonać wroga
[ Pobierz całość w formacie PDF ]