Loo Tessa de Bliniaczki(1)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jacobsmeyer otrzymał z nawiązką to, na co liczył.Dziewczęta były szkolone politycznie iuczyły się redagować wiadomości prasowe.Annę chwalono niezmiernie za jej umiejętnośćpisemnego wysławiania się.Wuj Heinrich, wtajemniczony przez Jacobsmeyera, patrzył winną stronę.Pewnego słonecznego, kwietniowego dnia przyjechał na rowerze dogospodarstwa dyrektor szkoły, który pamiętał Annę jako wybitną uczennicę.- Mam tu coś dla ciebie - wyciągnął z teczki cienką książeczkę.- Czy zechciałabyśnauczyć się tego na pamięć? Pierwszego maja organizujemy wielką uroczystość, zprzedstawieniem teatralnym.Anna wytarła pokryte ziemią ręce w fartuch i szybko przejrzała książkę.Wuj Heinrichpodszedł, spoglądając podejrzliwie.- Kreisleiter1 szuka Germanii.- nauczyciel nerwowo skubał klapę swojej teczki -musi być mocno zbudowana i mieć jasne włosy.- Dlaczego właśnie nasza Anna - spytał wuj Heinrich - we wsi jest więcej blondynek.- Ponieważ tylko ona potrafi przyzwoicie mówić po niemiecku i recytować wiersze.- Tak, to rzeczywiście potrafi - mruknął wuj Heinrich - ale, proszę posłuchać.Germania! To naprawdę zbyt wiele.- Nie mamy nikogo innego - poskarżył się nauczyciel.- Jestem na państwowejposadzie, mam rodzinę na utrzymaniu, muszę postarać się, aby wszystko było w porządku.Próby odbywały się przez cały miesiąc.Podczas próby generalnej Anna miała na1(niem.) - przywódca partii NSDAP na skalę okręgowągłowie barokową perukę z długimi, jasnymi lokami.Z pełną powagą musiała recytowaćnajbardziej melodramatyczne wersy, jakie kiedykolwiek spłynęły z niemieckiego pióra.U jejstóp leżał żołnierz z czasów wojny z zakrwawionym bandażem na głowie, który musiał byćwidoczny z najdalszego zakątka sali.Anna zwróciła się w stronę wyobrażonego horyzontu:- Ich sehe rings die Not in Deutschen Gauen, kein Hoffnungsstrahl, kein Sonnenlicht.die arme traurige Germania, da waren alle S�hne tot.das Volk liegt da nieder.1Jedynym talentem aktorskim, którego wymagano od występującego w roli żołnierza,było odgrywanie zmarłego w przekonujący sposób, jednak tętnica w jego szyi nie poddawałasię reżyserii i pulsowała tak wyraznie, że w połowie elegii Anna wybuchnęła śmiechem.Trzęsąc się całym ciałem - podporządkowały się temu również jej loki - Germania zbiegła zesceny, zasłaniając dłonią usta, tak jakby w każdej chwili mogła zacząć wymiotować.- Co tu się dzieje? - wrzasnął reżyser, napięty do ostateczności, ponieważniepowodzenie przedsięwzięcia było rzeczą zabronioną.- Nie mogę dłużej - wyjąkała zza kulis Anna, walcząc ze czkawką - jeśli mam przytym zachowywać powagę! Na miłość boską, owińcie mu bandażem również szyję.Jednak pierwszego maja Germania ani na chwilę nie wypadła z roli.Grała z takimzapałem, że przekonała nie tylko publiczność, lecz również siebie samą.Po zakończeniuprzedstawienia Kreisleiter dokonał uroczystego otwarcia balu.Nie dając jej szansy przebraniasię, nakazującym skinieniem głowy poprosił ją do tańca.Zaczęli wirować na pustymparkiecie tanecznym, jej broda na jego epolecie, szata bogini wydymała się, loki zataczałykręgi wokół jej głowy.Stojący wokół chłopcy w mundurach i dziewczęta z wiankami wewłosach spoglądali z podziwem: tańczyła z samym Kreisleiterem! Stała się ucieleśnionymsymbolem tego, w co wszyscy wierzyli, nie podejrzewając, że nosicielka tego symboluzakradła się do środka z wrogiego obozu.Poczucie triumfu uderzyło jej do głowy.Kreisleitertrzymał ją mocno, tak jakby odtąd chciał energicznie wziąć w swoje ręce los rozpaczającejGermanii.Anna odczuwała pokusę, aby się temu poddać, dać się prowadzić z zamkniętymioczyma i w pełni się cieszyć ze świeżo osiągniętego statusu.Dotychczasowy status biednej,maltretowanej sieroty, pozostał daleko w tyle.Po zabawie pofrunęła jak na skrzydłach dodomu.Różowy obłok, na którym szybowała, szybko został unicestwiony przez sceptycyzmwuja Heinricha.- Tak właśnie zaprzęgają do swojego powozu młodych ludzi - powiedział z pogardą -ci uwodziciele.Teraz sama widzisz, w jaki sposób tego dokonują.1(niem.) - Widzę kręgi nędzy w niemieckich regionach, żadnego promienia nadziei, żadnego światłasłonecznego.ta nieszczęsna Germania, tam polegli wszyscy synowie, ten naród został pokonany.Okręgowy oddział BDM wysłał do wsi młodą kobietę z kunsztownie upiętymiwłosami, aby zaprezentowała w miejscowym oddziale gimnastykę poranną.Oznajmiła, że odtej pory mają gromadzić się przed świtem na placu przed kościołem po to, by zaczynać dzieńnie od modlitwy Ojcze nasz , lecz od wciągania na maszt flagi, odśpiewywania hymnunarodowego oraz Horst Wessellied1.Następnie miały wykonywać ćwiczenia w ramachgimnastyki porannej, aby ich ciało stało się zdrowe i giętkie: ugiąć kolana, wyrzucić ramiona,pochylić się do tyłu, wykonać pompki, a następnie skręty ciała.Przysłana przemawiaławysokim, miastowym głosem.Pełne zapału córki chłopskie przyglądały się jej w milczeniu,czując silny wewnętrzny opór.W jaki sposób miały połączyć te wszystkie rytuały z pracą wgospodarstwie, która zaczynała się, gdy było jeszcze ciemno? Anna coraz bardziej mrużyłaoczy i kiedy kobieta skończyła mówić, wystąpiła do przodu.- Zapraszam panią - powiedziała - aby zaczęła pani gimnastykę u mnie wgospodarstwie o piątej rano.Może pani napompować wody, rzucić paszę kurom ipięćdziesięciu świniom, dać pić cielakom, a w przerwach między dojeniem krów może paniwyciągnąć ręce w górę i ugiąć nogi w kolanach, ciesząc się z towarzystwa zgromadzonychwokół zwierząt.Krąg dziewcząt wybuchnął śmiechem z poczuciem ulgi.Zszokowana przewodniczącaśmiała się razem z nimi; poprawiła fryzurę i szybko zniknęła.Jacobsmeyer, będący tak blisko,chociaż niewidoczny, odniósł swój pierwszy sukces.Do tematu gimnastyki porannej niepowrócono nigdy więcej.Jesienią Hitler zwołał wszystkich chłopów, aby na zboczu góry B�ckeberg kołoHamelen świętowali dożynki.Wuj Heinrich wybrał się tam, ciekawy wbrew swojej woli.Popowrocie na cały tydzień zapadł w ponure milczenie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

do ÂściÂągnięcia * pdf * ebook * download * pobieranie

Tematy