Adrian Lara Rasa rodka Nocy 08 We władaniu północy (oficj.)(1)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Agencja obiecała nam to samo, achoć nie wątpię w wasze dobre intencje, prawda jest niestetytaka, że nie mamy pojęcia, gdzie szukać mojego syna.Czy ktośjest w stanie mi powiedzieć, kto się dopuścił tego porwania?Co za tchórzliwy bandyta włamał się pod naszą nieobecność donaszego domu i porwał mojego chłopca?Po rozmowie z agentem Mathiasem Rowanem Chaseprzekazał towarzyszom wszystkie niepokojące szczegółyzdarzenia, nim do kwatery przybyli Archerowie.Okazało się,że sprawcami porwania były trzy wielkie, uzbrojone po zębywampiry.Porywacze wdarli się na teren Mrocznej Przystani,gdzie wraz z rodzinami mieszkali L�zaro i Christophe.StarsiArcherowie i ich partnerki poszli na imprezę charytatywną, anastoletni Kellan został w domu sam.Porwanie zostało precyzyjnie zaplanowane iprzeprowadzone - i miało jasno określony cel.Cała akcjazabrała porywaczom zaledwie kilku minut.Weszli doMrocznej Przystani przez okno na tyłach, zabili dwóchochroniarzy zatrudnianych przez Christophe'a, po czymporwali chłopca z jego sypialni na górze i odjechali.Jedynym świadkiem porwania był kilka lat młodszy odKellana kuzyn, który ukrył się w szafie.Co zrozumiałe, byłprzerażony i nie bardzo potrafił opisać porywaczy.Powiedział tylko, że ubrani byli od stóp do głów na czarno imieli na twarzach maski, tak że widać było jedynie ich oczy.Chłopiec zauważył również, że wszyscy trzej mieli na szyjachgrube czarne obroże.Agencja Bezpieczeństwa Rasy nie pojmowała w pełniznaczenia tego szczegółu, natomiast rozumiał je każdy zczłonków Zakonu.Od początku podejrzewali, że za porwanieodpowiedzialny jest Dragos, ale teraz zyskali pewność, żedokonało go trzech jego zabójców domowego chowu-wampiry z Pierwszego Pokolenia, spłodzone i wyszkolonewyłącznie po to, by mu służyć; ich lojalność zapewniał sobie zapomocą emitujących ultrafiolet obroży.- Po prostu nie mogę zrozumieć tego szaleństwa -stwierdziłChristophe, opierając łokcie na stole.Twarz miał ściągniętą, woczach błaganie.- To znaczy, dlaczego? Przecież nasza Rasanie jest tak prymitywna jak ludzie, którzy walczą ze sobą ispiskują z powodu pieniędzy.Co ktoś zyska, porywając mojedziecko? - Uważamy, że to nie ma nic wspólnego z pieniędzmi-powiedział Lucan.Jego słowa były równie poważne jak wyraztwarzy.- W takim razie czego chcą od Kellana? Co mogą zyskać,porywając go?Lucan rzucił krótkie spojrzenie na Lazara.- Wpływy.Ten, który zlecił porwanie, bez wątpienianiedługo określi swoje żądania.- Jakie żądania?- Będzie chciał mnie - stwierdził L�zaro cicho.Kiedy synspojrzał na niego pytająco, odpowiedział pełnym skruchyspojrzeniem.- Christophe nie wie o rozmowie, którąodbyliśmy prawie rok temu, Lucanie.Nigdy mu niepowiedziałem o ostrzeżeniu, jakie skierowałeś do nielicznychżyjącychjeszcze wampirów z Pierwszego Pokolenia, że ktoś czyhana nasze życie.Nie wie też o innych zabójstwachprzedstawicieli naszej generacji.Christophe Archer zbladł.- Ojcze, o czym ty mówisz? Kto chce cię skrzywdzić?- Nazywa się Dragos - wyjaśnił mu Lucan.- Zakonprowadzi z nim od pewnego czasu prywatną wojnę.Jednakwcześniej Dragos poświęcił kilka dekad - a może raczejwieków - na zbudowanie swojego tajnego imperium.Wzeszłym roku zabił kilku innych przedstawicieli PierwszegoPokolenia, a to, niestety, jedynie wierzchołek góry lodowejjego szaleństwa.Zależy mu tylko na władzy i jestzdecydowany ją zdobyć.Nie zawaha się przed niczym, bydostać, czego chce, i nie oszczędzi nikogo.- Jezu Chryste, chcesz mi powiedzieć, że ten chory drańporwał Kellana?Lucan kiwnął głową.- Przykro mi.Christophe poderwał się na równe nogi i zaczął krążyć posali.- Musimy go uwolnić! Do cholery, musimy sprowadzić godo domu, bez względu na koszty!- Wszyscy się co do tego zgadzamy - zapewnił go Lucan wimieniu zebranych.- Ale musisz zrozumieć, że bez względu nato, jak się sprawy potoczą, istnieje ryzyko.- Do diabła z ryzykiem! - krzyknął Christophe.- Mówimy omoim synu, moim jedynym dziecku! Moim ukochanym,niewinnym chłopcu.Nie mów mi o ryzyku, Lucanie.Z ochotąoddam własne życie za Kellana.- Ja również - przyłączył się Lazaro.- Wszystko dla mojejrodziny.Brock przysłuchiwał się tym pełnym uczuć deklaracjom,wiedząc, jak straszna jest bezradność wobec takiej straty.Ale jeszcze bardziej niż ból Archerów poruszyła go reakcjaJenny.Pod stołem wzięła go za rękę.Zcisnął jej smukłe palce, aona spojrzała na niego, uśmiechem dodając mu otuchy.W owejchwili zaszło między nimi coś głębszego - coś jakniewypowiedziane na głos uznanie zacieśniającej się międzynimi więzi.Wiedział, że jest silna.Wiedział, że jest odważna iniezłomna.%7łycie nie szczędziło jej ciosów, a mimo to się niezałamała.Ale kiedy patrzył na nią teraz, w chwilibezbronności, poczuł, jak pęka mu serce.Kochał w niej to, że nie była delikatnym kwiatkiem, którywiędnie z byle powodu.Kochał też tę wrażliwość, którą wsobie ukrywała.Boże, tyle rzeczy było w niej warte miłości.Gdyby nie drobny fakt, że nie urodziła się Dawczynią%7łycia, bez trudu mógłby ją sobie wyobrazić u swego boku jakoprawdziwą partnerkę w życiu i we wszystkim innym.Ale byłazwykłą śmiertelniczką, a kochanie jej oznaczało zgodę nanieuniknioną stratę.To, co zaszło dziś w Nowym Jorku, to, żeznajdowała się w rękach Sług Dragosa, tym bardziejuświadomiło mu ten problem.Zmierć Corinne była ciosem, na który nie byłprzygotowany, ale wreszcie udało mu się z niego otrząsnąć.Utrata Jenny, choćby z powodu starości, która w końcu mu jąodbierze, w jakimś sensie była dla niego czymśniewyobrażalnym.Kiedy trzymał ją za rękę, czuł, że nie może dłużej udawać,iż chronienie jej to jedynie obowiązek narzucony mu przezZakon.Zakochał się zbyt mocno i za szybko, żeby zaprzeczać,ile ona dla niego znaczy.Nadal rozmyślał nad tym niepokojącym odkryciem, kiedyLucan wstał od stołu i podszedł do Christophe'a Archera.Położył rękę na jego ramieniu i zmarszczył z powagą brwi.- Nie spoczniemy, póki nie odnajdziemy twego syna i nieprzyprowadzimy go do domu.Masz na to słowo nie tylkomoje, ale i moich braci zebranych w tej sali.Kiedy to powiedział, Brock i pozostali wojownicy równieżwstali.Nawet Hunter, wampir z Pierwszego Pokolenia, któryna własnej skórze doświadczył bezwzględności Dragosa i jegozabójców, wstał, by okazać poparcie dla nowej misji.Christophe zwrócił na przywódcę Zakonu twardespojrzenie.- Dziękuję.Nie mógłbym prosić was o więcej.- Oddam wszystko za wnuka - powiedział L�zaro,podchodząc do syna i Lucana.- Zakon ma moje pełne zaufanie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

do ÂściÂągnięcia * pdf * ebook * download * pobieranie

Tematy