[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Na szczęście, Adnepamiętała, że lepiej opisać Aptekę członkommojego klanu, niż narazić ich na dyskomfort.Nadrugim piętrze mieściły się pokoje treningowe Akademii; naukowe, mistyczne, przeznaczone dowalki i kilka innych pomieszczeń.Pierwsze piętrozapewniało mnóstwo miejsca dla broni i sprzętu.Znajdowały się tam również jadalnie, kuchnie iłazienki dla każdego skrzydła Akademii. Dlaczego one są tak daleko od naszych pokoi? spytała Bryn.Zawsze była zaniepokojona zpowodu dostępu do łazienki.To było uzasadnione,bo nie znałam osoby, która spędzałaby więcejczasu w łazience niż ona.Zastanawiałam się, czyjuż doznała lęku spowodowanego separacją od jejbogatej kolekcji kosmetyków.Gdy weszliśmy do jadalni na wieczorny posiłek,Adne nadal tłumaczyła, że kuchnie i łazienkiumieszczone są na najniższym piętrze z powodułatwiejszego dostępu do wody i energiigeotermalnej.Ogromny pokój już tętnił życiem.Zauważyłam Tess, Connora, i Sabine zebranychprzy stole.Ren również był z nimi, choćzauważyłam, że opuścił kilka krzeseł między nim aSabine.Najwyrazniej od wydarzeń w Vail,atmosfera nadal nie została oczyszczona.Zatrzymałam się wpół kroku, gdy zauważyłamAnsela siedzącego obok niego. Och Bryn przytknęła dłoń do swoich ust, gdypodążyła za moim wzrokiem. Azy napłynęły do kącików moich oczu.Ren miałrację.Ansel wiercił się, ale na jego twarzy widaćbyło więcej koloru, niż widziałam odkąd po razpierwszy pojawił się w Denver.Tess zobaczyła nas i pomachała.Burczało mi wbrzuchu, gdy siadaliśmy wokół stołu.W ciągukilku minut, wokół stołu przekazywane były wazyz pikantną zupą rybną i czubate miski makaronu, atakże butelki likieru cytrynowego Connorawyprodukowane z rozmarynem.Jeden łykjasnożółtej mikstury wystarczył, by smak świeżejcytryny uszczypnął cię w język, a następne kilkałyków prawie powaliły mnie z krzesła. Co to jest? Mason zmarszczył twarz. Limoncello Connor zaśmiał się. Miejscowaspecjalność. Wow Sabine oblizała wargi z dreszczem. To.Coś innego. Coś dobrego dorzucił Nev, sięgając po kolejnytalerz makaronu. Dzieci już się zgorszyły? Ethan zbliżał się dostołu.Patrzyłam na niego ze zdziwieniem.Byłamtak zajęta jedzeniem, że nie zauważyłam, kogobrakuje z naszej grupy. To, co robię najlepiej powiedział Connor,ponownie podając nam butelkę. Dołączysz do nas? Dziś wieczorem jest naprawdę świetnejedzenie.Powinniśmy dłużej zostać we Włoszech. Dołączenie Strażników do drużyny Haldisusprawiło, że stół stał się zatłoczony, nawet biorącpod uwagę liczbę Poszukiwaczy, którychstraciliśmy w ciągu ostatnich kilku dni. Biorąc pod uwagę zejście na dół, mam nadzieję,że jedzenie jest dobre, powiedział Ethan. Każdyposiłek może być naszym ostatnim. Dzięki za odebranie mi apetytu. Bryn wystawiłado niego język, a potem uśmiechnęła się doAnsela.Patrzenie na Bryn, która znowu zaczęła sięuśmiechać, miało na mnie większy wpływ niżlimoncello.Skrzyżowałam palce, pragnąc z każdejuncji mojego jestestwa, żeby Ansel naprawdę donas wrócił.Sabine przesunęła się nad krzesłem, aby zwolnićobok siebie miejsce dla Ethana. Proszę bardzo. Ethan spojrzał na nią, a następnie odwrócił wzrok. Tak naprawdę nie jestem głodny.Przyszedłemtylko powiedzieć cześć. Bez żadnego słowa odwrócił się i po prostuwyszedł z jadalni. Czy on zawsze ma zły humor? zapytał Mason zkluskami zwisającymi z jego ust. Nev szturchnął go ze śmiechem. Nie maszżadnych manier, co? Jestem zażartym bydłem, człowieku, odpowiedział Mason, wycierając sos pomidorowyz brody. Co mogę powiedzieć? Ethan nadal czuł się trochę niepewnie wśródStrażników, powiedziała Adne. Nie bierz tego dosiebie. Siorbała zupę bez opamiętania.Wyglądałoto tak, jakby wszyscy byli zmęczeni.To, copowiedziała o Ethanie, nie brzęczało w moichmyślach
[ Pobierz całość w formacie PDF ]