JENS LAPIDUS Czarna Trylogia Sztokholmska 01 Szybki cash. Głód, nienawić, pogoń

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Teraz gość za oknami samochodu: jak ostatnibambus.Włosy kręcone i brunatna skóra.Szedł jak rastaman, wlókł się w rytmie reggae.Powyciągane ciuchy, brudna pikowana kurtka.Pomimo to w tej nędznej posturze dało sięwyczuć coś innego.- prężność.To musiał być ten latino.Mrado zapadł się głębiej w fotelu za kierownicą.Widział, jak Jorge dyskretnie sięrozgląda.Potem ruszył ku stacji kolei podmiejskiej.Za dużo ludzi dookoła, by coś zrobić.Mrado poczekał, aż Jorge skręci za róg, w stronę podziemnego przejściaprowadzącego do kolejki.Wysiadł z samochodu.Założył słoneczne okulary.Okręcił sięszalikiem jeszcze raz, zasłonił brodę.Zwrócił się do wielkiego boga aut: spraw, aby mójsamochód przetrwał nieporysowany, nieukradziony i nietknięty na najniebezpieczniejszejulicy Sollentuny.Poszedł w stronę rogu, za którym zniknął Jorge.Jorge nie skręcił na schody prowadzące do kolejki.Pomaszerował dalej, prosto.Wkierunku Sollentuna Centrum.Mrado zachowywał dystans.A zarazem nie chciał stracićChilijczyka z oczu.Ten wszedł do pasaży Sollentuna Centrum.Mrado odczekał parę sekund przedautomatycznymi rozsuwanymi drzwiami, potem ruszył w ślad za nim.Dokładnie w chwili,kiedy wszedł, spostrzegł, że Jorge wchodzi do marketu ICA.Mrado wślizgnął się do sklepikusieci Expert naprzeciwko.Miał talent do śledzenia, bez dwóch zdań, czuł się jak jakiś MartinBeck16.Zadzwonił do Ratka.Zapytał po serbsku:16Martin Beck - postać fikcyjna, policjant, bohater serii kryminałów szwedzkiej pary autorskiejSj�wall/Wahl��, tłumaczonych także na polski, oraz opartej na nich serii filmów.- Gdzie jesteś, Ratko? To ważne.Gdy rozmawiali ze sobą wcześniej, Ratko narzekał na przesadne potraktowanieSergia.Teraz zrozumiał, że coś się szykuje.- Siedzę w domu.Oglądam STCC na Eurosporcie.Znalazłeś go?- Tak.Nocował u kolesia w Sollentunie.Teraz ma się ewakuować.Przygotuj się.Idzdo samochodu.- A tak mi, kurde, dobrze było.Gdzie mam jechać?- Jeszcze nie wiem.Bądz tylko gotów do wyjazdu.- Już zamykam drzwi.- To świetnie.Zadzwonię niedługo.Na razie.Jorge wyszedł ze sklepu.Po dwie reklamówki w każdej ręce.Wyglądały na pełnejedzenia.Pewnie się wybierał do swojej kryjówki.Mrado poszedł za nim na górę, do podmiejskiej kolejki.Podstawowa zasada: żadnychgwałtownych ruchów, kiedy kogoś śledzisz.Taki koleś jak Jorge miał się na baczności -zareagowałby natychmiast.Jorge wyszedł na peron.Mrado został w hali poczekalni.Miał nadzieję, że światłozmieniało szklane drzwi w zwierciadła.Jorge zdawał się czujny.Wtoczył się pociąg w stronę centrum.Jorge wsiadł.Mrado za nim, do innego wagonu.Ponownie zadzwonił do Ratka.Kazał mu jechać w stronę miasta.Na każdej stacji Mrado wyglądał przez drzwi.Jorge nie wysiadł.Pociąg zwolnił.Nieśpiesznie wtoczył się na Centralny.Stanął.Mrado wyjrzał.Zobaczył, że Jorge wysiada.Mrado zaczekał przy pociągu, aż Jorge zejdzie po schodach w stronę głównegodworca metra, T-Centralen.Potem za nim.Jorge daleko przed nim, między ludzmi.Mradomocno się skoncentrował, nie wolno mu było go zgubić.Szli tunelem w stronę T-Centralen.Paru Indian grało na fletniach Pana i postukiwało w bębenki.Przy jednej z kolumnstała kobieta w trenczu, wciskając przechodzącym numery Strażnicy.Jorge: na dół, na peron metra.Mrado za nim.W stosownej odległości.Jorge: wsiadł do kolejki metra w stronę M�rby Centrum.Mrado: do innego wagonutej samej kolejki.Wagon prawie pusty.Jacyś dwaj blokersi w bejsbolówkach i wiatrówkach,potencjalny przestępczy narybek, położyli nogi na siedzeniach.Jakiś chłopak ze Stureplanu,tutaj egzotyczny: blond włosy, płaszcz trzy czwarte, wąskie dżinsy, przylizana plereza.Słuchał odtwarzacza mp3.Jorge: wysiadka przy Politechnice, KTH.Mrado: to samo.Jorge przystanął przy rozkładach jazdy autobusów, za barierkami.Sprawdził godziny.Wstąpił do kiosku Pressbyr�n.Kupił coś.Reklamówki wyglądały na ciężkie.Wyszedł nagórę, na przystanki autobusowe.Mrado za nim.Chłopak ze Stureplanu, który jechał metrem,też tam był, ustawił się na tym samym przystanku co Jorge.Prawdopodobnie tylko zbiegokoliczności.Mrado sprawdził numer autobusu, 620.Jorge najwyrazniej czekał na kurs w stronęNorrt�lje.Mrado zadzwonił do Ratka.Poinstruował go:- Jedz na KTH.Sześćsetdwudziestka nadjechała.Ratka jeszcze nie widać.Mrado odszedł w stronękiosku z kiełbaskami, na środku Valhallav�gen.Obok kiosku: kolejka taksówek [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

do ÂściÂągnięcia * pdf * ebook * download * pobieranie

Tematy