[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ostatecznie zaś struktury świadomości nazwałHusserl „a priori czystego rozumu”.A priori kontygentalne są podporządkowane apriori czystego rozumu.Podporządkowanie to polega na tym, Ŝe przedmiot moŜe siępojawiać jako ten lub inny rodzaj struktury jedynie dlatego, Ŝe świadomość jest w stanieukonstytuować obecność tego rodzaju przedmiotowej rzeczywistości wobec siebie.Podmiot przeŜywający intencję, sens intencji przedmiotu, znaczenie świataprzeŜywanego w doświadczeniu organizuje intencjonalne formy aprioryczne.Dlategofenomenologia musi metodycznie wyświetlać owe struktury i sens ich racjonalnegopowiązania.To jest zadanie przed jakim stoi redukcja fenomenologiczna, celem jestprzeniesienie naszej uwagi z rezultatów konstytutywnej aktywności transcendentalnegoego na „archeologiczny fundament” zawarty w rozwinięciu form unifikacji danych,którymi podmiot dysponuje.Redukcja fenomenologiczna koncentruje się zatem naujawnieniu transcendentalnych form apriorycznych czystego rozumu.Husserl w Ideach analizował korelacje noetyczno-noematyczne w płaszczyźniedoświadczeń podstawowych, takich jak przedstawienie tego oto konkretnegoprzedmiotu materialnego i jego modyfikację przez pamięć, wyobraźnię, nadawaniesensu itd.Przekształcenie noematyczne realizuje się za kaŜdym razem wtedy, gdy to, copoznawane - przedmiot dany w przedstawieniu - zostaje zmodyfikowane, gdy zmieniasię sposób poznawania.Przedmiot jest tu uzaleŜniony od form świadomości.221Ponadto Husserl utrzymywał, Ŝe świadomość dynamiczna niejako podtrzymujeprzedmiot w strumieniu czasu modyfikując go.Serię takich modyfikacji nazwał„charakterami istnienia”.W ten sposób nie pozostajemy tylko ze swym cogito, ale zmnogością cogitationes.Jak tłumaczył Th.Langan, Husserl przyjął w końcu tezę o szerokim zakresieczynności podmiotu.„Sugeruje ona, (1) Ŝ e obecność tego, co obecne, zawdzię czamyowemu habitus ś wiadomoś ci zachowują cej przeszłość , aby zespolić ją z teraź niejszoś ciąw sposób pozwalają cy na antycypowanie cią głoś ci trwania rzeczy w przyszłoś ci;sugeruje teŜ , (2) Ŝ e konstytucja tego rodzaju moŜ e zachodzić w sposób dostarczają cy coświę cej niŜ konkretne uję cie spostrzeŜ eniowe danej rzeczy tu i teraz.MoŜ e raczej dojśćdo ukonstytuowania posiadają cej waŜ nośćdla wszystkich ś wiadomoś ci we wszystkich czasach i miejscach.Oznacza to, Ŝ ekonstytucja obiektywnoś ci przez ś wiadomość prowadzi do utworzenia istot, którymizajmuje się nauka, a wię c tzw.struktury eidetyczne same wkraczają wdziedzinę bytu w czasie”.Stanowisko w filozofii, zgodnie z którym podmiot konstytuuje poznawany przedmiotokreślamy idealizmem transcendentalnym i taką jest filozofia Husserla, do czegoprzyznawał się sam jej autor.Bycie w świecie podmiotu sprowadza się do kształtowaniaświata ludzkiego, ale poniewaŜ podmiot jest podmiotem skończonym, tworzenie świataswoiście ludzkiego jest tylko częścią tego świata rzeczywiście istniejącego.Husserlwydobył tu na światło dzienne pewien paradoks: podmiot tworzy świat, który jestrealnością i jest częścią realności juŜ istniejącej.Podmiot jest więc współkreatorem, amoŜe lepiej: realność kreuje siebie poprzez podmiot.I dalej, podmiot tworzyprzedmioty idealne, którym nadaje status wieczności; tworzy je w ludzkim, czasowymdoświadczeniu rzeczy realnych.„Dokonaliś my - pisał Husserl - absolutyzacji prawdy,ale nie dokonaliś my tego fałszywie.Wyabsolutyzowaliś my ją raczej wewną trz jejhoryzontów, których nie pomineliś my ani teŜ nie pozostawiliś my w ukryciu, lecz któresystematycznie wydobywaliś my.Innymi słowy posiadamy prawdę w Ŝ ywejintencjonalnoś ci (którą tedy nazywamy jej oczywistoś cią ), której sama natura umoŜ liwiaprzeprowadzenie kluczowych rozróŜ nień : mię dzy czegoś a byciem antycypowanym, bą dź w retencji lubitd.Dochodzimy wię c, odsłoniwszykonsekwencje intencjonalne, do wszystkich powią zań splatają cych byt i wartość ”.MoŜemy zatem twierdzić, Ŝe dla Husserla kryterium prawdy jest absolut.Jakokryterium prawdy musi on być funkcjonalny, tzn.pozwolić odróŜnić to, co jestefektywnie samoobecne od tego, co doświadczamy i wyobraŜamy.Filozof tenwskazywał ponadto na konieczność pewnej hierarchizacji prawdy poprzezodnajdywanie horyzontów jako części tego, co ujawnia się w doświadczeniu.TymróŜnym rodzajom prawdy przysługuje róŜny stopień waŜności.„KaŜ da - pisał -222prawdy przysługuje róŜny stopień waŜności.„KaŜ da - pisał - rzeczywista prawda bezwyją tku (czy to potoczna prawda praktycznego Ŝ ycia, czy prawda nauki, niezaleŜ nie odstopnia jej rozwoju) wystę puje z istoty w pewnych odniesieniach, które moŜ na odnieśćnormatywnie do idei regulatywnych.Kupiec ma swą prawdę rynkową.CzyŜ nie jest to wjego dziedzinie dobra prawda i najbardziej uŜ yteczna dla kupca?”Fenomenologia pozwala osiągnąć idealną prawdę funkcjonującą jako „idearegulatywna”, dzięki której moŜemy poznać pełnię prawdy mimo naszego częściowegodoświadczenia
[ Pobierz całość w formacie PDF ]