Wood Barbara Domina

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Rozpoczęła wędrówkę od modnych kwartałów miastai dużych ulic, potem szukała pracy w gorszych dzielnicach, ażwreszcie niechętnie weszła w Tenth Ward, rejon zwany też świńskim targiem" albo oddziałem tyfusu" najbardziejzatłoczony obszar biedoty na Manhattanie.Maszerowała132brudnymi chodnikami Little Italy, dzielnicy włoskiej, gdziekrzyki dzieci przeplatały się z dzwiękami katarynek i nawoły�waniami ulicznych handlarzy.Ulicami Orchard i Hester ogłuszona krzykami szmaciarzy szła ramię w ramięz rabinami w czarnych kapeluszach, uważnie omijając walają�ce się w rynsztokach odpadki.Raz po raz nagabywali jąo datki starzy i młodzi biedacy, bezwstydne dzieciaki i młodenieśmiałe kobiety, skromnie okrywające szalem brzuchywzdęte ciążą.Tu doktorów było zdecydowanie mniej, a ci, doktórych udało jej się dotrzeć, albo w ogóle nie mówili poangielsku, albo rozumując jak Europejczycy, usiłowali ją na�kłonić do powrotu do domu, do mamy, wierząc, że tam jest jejmiejsce.Miną! tydzień chodzenia po ulicach, pokonywania pięter siedem dni powtarzania wciąż tego samego wysłuchiwa�nia odmów, powrotów do domu na ostatnich nogach, mo�czenia stóp w misce z wodą i siedem wieczorów strasznegozawodu.A mimo to była nieugięta.Z każdą odmową narastałw niej większy upór.Gdzieś tu, w tym mieście nieograniczo�nych możliwości, musi być lekarz, który przyjmie ją na prakty-kę.3Wypadek zdarzył się na rogu �smej Ulicy i Drugiej Alei.Samanta stała na krawężniku, szykując się do przejścia przezulicę, kiedy wśród pojazdów pojawił się elegancko ubranyw strój cyklisty młody chłopak pedałujący na niezwykle wów�czas modnym rowerze Columbia o dużych kołach tej samejśrednicy.Widząc ją, uśmiechnął się szeroko i uniósł niebieskączapeczkę z daszkiem.Minąwszy Samantę, odwrócił się jesz�cze za nią i wciąż uśmiechnięty pedałował przed siebie.Wtemzobaczyła, jak zza rogu wyjeżdża rozpędzony powóz, i nawetotworzyła usta, żeby ostrzec młodzieńca.Zamarła, widząc, żechłopak za pózno spojrzał przed siebie.Konie zarżały i stanę-133ły dęba.Powóz zakołysał się złowieszczo.Samanta z przera�żeniem patrzyła, jak cyklista na lśniącym rowerze zderza sięz nim pośród krzyków i dzwonienia uprzęży.Złapane w po�trzask uprzęży przestraszone konie skoczyły dziko i szarpnęłyza sobą powóz, który z hukiem przewrócił się na bok.Niewiozący akurat pasażerów dwukołowy cab, prowadzony przezsiedzącego z tyłu na wysokim kozle woznicę, przyjął na siebiecałe uderzenie przewracającego się powozu.Woznica na wy�sokim kozle wyleciał w powietrze jak z procy.Wszystko to trwało zaledwie sekundy.Skrzyżowanie wy�glądało jak pobojowisko.Koła wirowały na złamanych osiach,leżące na ulicy konie niezręcznie usiłowały wstać, inne naro�wiły się i próbowały galopować przed siebie powstało nie�opisane zamieszanie i korek.Ludzie rzucili się na miejscewypadku; Samanta dobiegła pierwsza.Jednym spojrzeniem ogarnęła ofiary.Woznica, który wy�leciał z kozła jak z katapulty, nie żył roztrzaskał głowęo słup telegraficzny; czterech pasażerów powozu leżało nachodniku jeden nieprzytomny, dwóch jęczących i jeden,który próbował wstać o własnych siłach; otumaniony i rannywoznica wyczołgiwał się spod ekwipażu.Uwagę Samanty zająłprzede wszystkim młody rowerzysta, przygnieciony powozem jego ramię, wykrzywione pod nieprawdopodobnym kątem,uwięzło między szprychami koła roweru.Kiedy kilku mężczyzn usiłowało dzwignąć ciężki powózi uwolnić spod niego młodzieńca, Samanta zajrzała do wnę�trza budy, chwyciła jakiś biały jedwabny szalik i szybko, alezręcznie obwiązała nim górną część groteskowo wykrzywio�nego ramienia.Dzwignięcie powozu spowodowało szarpnię�cie roweru chłopak zaskowytał z bólu.Ulicę przepełniałyjęki, szlochy, rżenie koni i krzyki.Samanta natychmiast spraw�dziła, czy chłopak nie odniósł innych ran, zajrzała mu w zreni�ce, zbadała przyśpieszony puls rana, mimo założonejopaski uciskowej, nadal wyraznie krwawiła. Ambulans! zawołała [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

do ÂściÂągnięcia * pdf * ebook * download * pobieranie

Tematy