[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Całe wyposażeniebyło prawie nieużywane, bo Ryan praktycznie stołował się nadole, w pubie.Nawet ekspres do kawy wyglądał na całkiemnowy.- Styl minimalistyczny - skomentowała Maggie, ciągle stojąc w drzwiach.- Myślę, że większość ludzi uznałaby, że wystrój pubu lepiej oddaje twoją naturę.Jej wnikliwa uwaga sprawiła, że stał się ostrożny.- A ty tak nie uważasz? - zapytał.- Nie.Ja myślę, że ta pustka i brak osobistych drobiazgów,zdradza o wiele więcej.Tutaj wszystkie twoje tajemnice są bezpieczne.- Popatrzyła mu w oczy.- Może w sypialni jest trochęlepiej?Anula & Irenascandalous- Jeżeli szukasz odpowiedzi na pytania dotyczące mojejosoby, to tam też ich nie znajdziesz - odparł, jakby się przed niąbronił.Zaprowadził ją do sypialni, po czym cofnął się, pozwalającjej dokładnie obejrzeć pokój.Popatrzyła na ogromne łóżkoz ciemnozieloną kołdrą, zarzuconą byle jak na bladozieloneprześcieradła.Tuż przy łóżku stała nocna szafka, a na niej zegarek z wyświetlaczem cyfrowym.Była jeszcze dębowa komoda,na której leżały tylko jakieś drobne monety, a w kącie stał starybujany fotel.- To po babci? - zapytała Maggie, podchodząc do fotelai przesuwając dłonią po błyszczącym dębowym drewnie.- Raczej nie.- Czy to znaczy, że lubisz antyki? - zapytała.- Niespecjalnie - odparł, a obronne tony znowu pojawiły sięw jego głosie.Zrozumiał, że nie powinien był jej tu przyprowadzać.Maggie nie traktowała niczego powierzchownie, interesowało ją to, co było ukryte, i lubiła drążyć w poszukiwaniuprawdy.- Masz kłopoty z kręgosłupem? - nie dawała za wygraną.- Nie mam, i co to w ogóle ma wspólnego, z tym, że tu stoibujany fotel?- Mówią, że prezydent Kennedy też miał taki bujany fotel zewzględu na nieustające bóle krzyża.Widziałam zdjęcia tamtegofotela - wyjaśniła Maggie.- Chyba też coś o tym słyszałem - kiwnął głową Ryan.-Ten fotel nie ma nic wspólnego z bólem pleców.Zobaczyłem gow sklepie, spodobał mi się, i tyle.- Czy mama siadywała z tobą w bujanym fotelu, gdy byłeśmalutki? - zapytała, najwyrazniej nie wierząc w jego tłumaczenie.Zgadła, i Ryan zdusił cisnące się mu na usta przekleństwo.Anula & Irenascandalous- Jak mógłbym pamiętać takie rzeczy? - zapytał drwiąco.- Wiem, że to robiła, prawda? - Maggie nie spuszczała oczuz jego twarzy.- Przypomina z wyglądu tamten, który mieliściew domu, i dlatego go kupiłeś.Prawdę mówiąc, Ryan przypuszczał, że mógł to być właśnietamten fotel.Pewnego dnia zaryzykował i wybrał się w rodzinnestrony.Fotel znalazł w sklepie niedaleko ich dawnego mieszkania i od razu poczuł, że coś go ciągnie do tego mebla.Choćuparcie deklarował, że nie chce mieć nic wspólnego ze swojąprzeszłością, wciąż miał fotel przed oczami.Następnego dniawrócił i kupił go, wypytawszy właściciela sklepu o historięmebla.Niestety, nie potrafił on niczego powiedzieć o poprzednich właścicielach ani nawet określić roku, w którym fotelznalazł się w sklepie.Kiedy bowiem kupił sklep, fotel już w nimbył.- Daj spokój, Maggie.To po prostu mebel.- I wcale by cię nie obeszło, gdyby ktoś go porąbał? - zapytała niewinnie.Ryan wbił ręce w kieszenie i wzruszył ramionami.- Zniszczyłby piękny przedmiot.Nic więcej.- Niech ci będzie, skoro się upierasz - westchnęła Maggie.- Upieram się, bo tak jest - powiedział.- Tam jest łazienka.- Wskazał drzwi ,po przeciwnej stronie korytarza.- W szafceznajdziesz czyste ręczniki.Jeżeli będziesz czegoś potrzebowała,daj mi znać.- Gdzie jest telefon? Muszę zadzwonić do domu i powiadomić, co się ze mną dzieje.- Wyobrażam sobie, że szaleją z niepokoju.- Ryan poczułsię winny, że od razu jej tego nie zaproponował.- Nie przypuszczam.Dzwoniłam do nich wczoraj wieczorem i powiedziałam, że będę z tobą.Anula & IrenascandalousRyan nie wierzył własnym uszom.- Tak im powiedziałaś?- No, może nie użyłam właśnie tych słów, ale wiedzą, żejestem z tobą.- Uśmiechnęła się, widząc, że ta informacja wprawiła go w zakłopotanie
[ Pobierz całość w formacie PDF ]